به گزارش ایراف، دولت ترامپ در ژانویه بودجه برنامه فدرال پناهندگان را کاهش داد. این اقدام باعث قطع کمک‌های مالی به بسیاری از پناهجویان افغان شده و فشارهای اقتصادی سنگینی را بر آنان تحمیل کرده است.
رحمانی، یکی از پناهجویان افغان که پیشتر برای یک سازمان تحت حمایت آمریکا در کابل کار می‌کرد، در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفت: اگر از خانه‌ام اخراج کنند، کجا باید بروم؟ آیا باید با خانواده‌ام در خیابان بخوابم؟ او که پدر دو فرزند است، هنوز موفق به یافتن شغل نشده و با اجاره‌بهای ماهانه ۱۸۵۰ دلاری و هزینه‌های خدماتی سنگین روبه‌رو است.
براساس گزارش آسوشیتدپرس، برنامه فدرال پناهندگان که قرار بود سه ماه ادامه یابد، تنها دو ماه دوام آورد. این کاهش بودجه باعث شده تا بسیاری از سازمان‌های کمک‌رسان، از جمله خدمات اجتماعی لوتری در منطقه پایتخت ملی، با کسری بودجه ۳.۷ میلیون دلاری مواجه شوند و تعدادی از کارکنان خود را اخراج کنند.
تا اوایل ماه مارس، ۴۲ خانواده پناهجوی افغان در ایالت‌های ویرجینیا و مریلند اخطار تخلیه دریافت کرده‌اند و نزدیک به ۱۷۰ نفر در آستانه بی‌خانمانی قرار دارند. کریستین، مدیرعامل سازمان خدمات اجتماعی لوتری، می‌گوید: «هر روز صحبت از این است که چه کسی بیشتر در خطر تخلیه است؟ اجاره خانه چه کسی را اول می‌توانیم پرداخت کنیم؟»
این سازمان در شش هفته گذشته ۵۰۰ هزار دلار کمک جمع‌آوری کرده، اما این مبلغ نمی‌تواند جای خالی کمک‌های دولتی را پر کند. این قطع بودجه در حالی رخ داده که وزارت خارجه آمریکا دستور داده است تعداد پذیرش پناهجویان در سال مالی جاری به ۱۵ هزار نفر کاهش یابد.
مرجیلا بدخشی، خبرنگار افغان که پس از تسلط طالبان به آمریکا پناهنده شد نیز از کاهش بودجه آسیب دیده است. او که اخیراً از کار اخراج شده، گفت: «فکر می‌کردم در این شغل ثابت هستم و در حال ساختن زندگی خودم، اما حالا بعد از سه سال، با یک اقدام سیاسی جدید، احساس می‌کنم به روزی که برای اولین بار به آمریکا آمدم، بازگشته‌ام.»
پناهجویانی مانند رحمانی و بدخشی اکنون با انتخاب‌های دشواری روبه‌رو هستند: ماندن و ادامه دادن به امید بهبود شرایط یا بازگشت به کشوری که از آن فرار کرده‌اند.
