به گزارش ایراف، نگارنده این تحلیل ادامه داد: در این حملات نه برنامه هسته‌ای ایران از بین رفت، نه توان موشکی‌اش کاهش یافت و نه حکومت جمهوری اسلامی تضعیف شد. برعکس، ایران توانست با پاسخ‌های موشکی، خساراتی جدی به زیرساخت‌های اسرائیل وارد کند و افکار عمومی خود را در برابر دشمن خارجی بسیج کند.
در مقاله آمده: ایران با وجود خسارات و ضعف در پدافند هوایی، موفق شد اراده‌ای راسخ برای بازسازی و تلافی نشان دهد. حملات موشکی ایران بیش از دو سال حملات حماس به اسرائیل تأثیر گذاشت و نشان داد که جنگ‌فرسایشی علیه اسرائیل حتی از درون پناهگاه‌ها نیز ممکن است.
به اعتقاد نویسنده، در سطح سیاسی، نتانیاهو در ابتدا آمریکا را وارد جنگ کرد، اما ترامپ با مشاهده تبعات و مخالفت‌های داخلی، به‌سرعت عقب‌نشینی کرد و حتی علناً به ایران هشدار داد که بمباران را متوقف کند. این چرخش باعث شد نتانیاهو از حمایت بی‌قید و شرط آمریکا محروم شود.
در پایان، مقاله می‌افزاید، هیچ‌کدام از اهداف سه‌گانه اسرائیل محقق نشد. ایران نه‌تنها سر پا ماند، بلکه توانست پیام بازدارندگی خود را منتقل کند. حالا اسرائیل با دشمنی مستقیم طرف است که به‌جای نیروهای نیابتی، خود وارد میدان شده و تهدیدی واقعی برای نظم منطقه‌ای محسوب می‌شود.
در این میان، به باور نگارنده، اروپا هم با سکوت خود عملاً مشروعیت بین‌المللی حمله را زیر سؤال برده و جایگاهش را به‌عنوان میانجی از دست داده است. اسرائیل نه‌تنها نتوانست ایران را مهار کند، بلکه با این حمله باعث تثبیت موقعیت منطقه‌ای تهران و تضعیف جایگاه بین‌المللی خود شد.
