به گزارش ایراف، به نقل از خبرگزاری ساوت چاینا مورنینگ پست(South China Morning Post)، کارشناسان امنیتی هشدار می‌دهند که ادامه تنش‌های مرزی بین افغانستان و پاکستان، می‌تواند به «ریسک درگیری‌های داخلی و شرایط مطلوب برای رشد گروه‌های تروریستی» منجر شود.
به گفته لوکاس وبر، کارشناس تروریسم، گروه تروریستی داعش هم‌اکنون در حال بهره‌برداری از بی‌ثباتی ناشی از این تنش‌ها است. وی توضیح داد: «درگیری‌های مرزی، اتهام‌زنی‌های متقابل درباره پناهگاه‌های امن و مختل شدن همکاری‌های امنیتی، کنترل دولت‌ها بر مناطق مرزی را تضعیف کرده و به داعش فضای بیشتری داده تا نیروهایش را جابه‌جا کند، پناه بگیرد و دوباره سازماندهی شود.»
این کارشناس افزود: «بی‌ثباتی جدید و تغییر اولویت‌های امنیتی می‌تواند به این گروه فرصت دهد تا بخش‌هایی از زیرساخت تبلیغاتی خود را که پس از موج بازداشت‌ها در پی حملات سال گذشته در ایران، روسیه و ترکیه و نیز طرح‌های خنثی‌شده در اروپا آسیب دیده بود، بازسازی کند.»
وی هشدار داد که با تمرکز بیشتر طالبان در کابل بر مدیریت بحران با اسلام‌آباد، داعش ممکن است «فضایی برای ازسرگیری برنامه‌ریزی و اجرای عملیات خارجی» بیابد، از جمله حملاتی علیه اهداف بین‌المللی و اتباع خارجی در افغانستان و پاکستان.
چرا راه دیپلماسی بسته است؟
با وجود این پیامدهای خطرناک، به گفته عمر صمد، هیچ‌یک از طرفین «احساس ضعف یا قدرت کافی نمی‌کنند که عقب‌نشینی کرده و دیپلماسی را تنها گزینه باقی‌مانده اعلام کنند.»
وی افزود: «ممکن است اهداف راهبردی پنهانی وجود داشته باشد که هنوز آشکار نشده، از جمله تلاش برای تغییر حکومت، رقابت قدرت‌های بزرگ یا تحریک نقاط ضعف پاکستان.»
واکنش‌ها نسبت به تنش‌های موجود میان طالبان و پاکستان
جاشوا تی. وایت، مشاور سابق کاخ سفید در امور جنوب آسیا به تفاوت واکنش دو طرف اشاره کرد و گفت رهبران پاکستان با «فشار شدید افکار عمومی ناشی از حملات تحریک طالبان پاکستان به غیرنظامیان این کشور» مواجه هستند.
در مقابل، رهبری طالبان «به‌دلایل انتخابی و شرایط ساختاری» کمتر در برابر این نوع فشارها آسیب‌پذیر است. وی تاکید کرد: «چالش این درگیری این است که طالبان در افغانستان به تهدیدها و مشوق‌هایی که برای سایر دولت‌ها الزام‌آور است، واکنش مشابهی نشان نمی‌دهد.»
امیدواری به یک آتش‌بس موقت
در این میان، مایکل کوگلمن، امیدوار است که طالبان و پاکستان بر سر حفظ یک آتش‌بس توافق کنند. او می‌گوید: «این کار ریشه بحران را حل نمی‌کند، اما دست‌کم سطح خشونت را کاهش داده و خطر بی‌ثباتی گسترده‌تر را محدود می‌کند.»
