به گزارش ایراف، به نقل دیلی اسکروم (daily scrum)، مرز غربی پاکستان بار دیگر به منطقهای ناپایدار تبدیل شده است. حملات مرزی از خاک افغانستان به ایالت های خیبر پختونخوا و بلوچستان جان دهها سرباز و غیرنظامی پاکستانی را گرفته است.
این حملات که اغلب توسط تحریک طالبان پاکستان (تی تی پی) از پایگاههای امن در داخل افغانستان انجام میشوند، یک الگوی نگرانکننده را نشان میدهند: نافرمانی روزافزون کابل، احیای تحریک طالبان پاکستان و نقش خاموش اما هدفمند هند در تداوم ناامنی پاکستان.
به گفته این رسانه دلایل متعددی پشت موضع خصمانه طالبان در برابر پاکستان وجود دارد. طالبان که از جامعه جهانی جدا شده و به رسمیت شناخته نشده، تلاش میکند با اتخاذ موضع سخت در برابر پاکستان، حاکمیت خود را به نمایش بگذارد.
نزدیکی ایدئولوژیک بین طالبان افغانستان و تحریک طالبان پاکستان نیز هر گونه سرکوب جدی را پیچیده میکند، چرا که این دو جنبش ریشههای مشترک و پیوندهای قبیلهای دارند.
علاوه بر این، تنشهای مرزی ناشی از نارضایتی افغانستان نسبت به خط دیورند است. کابل هنوز این مرز دوره استعماری را رسماً به رسمیت نمیشناسد و تکمیل دیوار مرزی توسط پاکستان را تلاشی برای تثبیت تقسیم مورد رد بسیاری از افغانها میداند.
تحریک طالبان پاکستان نیز از مناطق بدون حاکمیت افغانستان برای بازسازی زیرساختهای خود بهره برده و خاک افغانستان اکنون به پایگاه جذب نیرو و مرکز لجستیکی برای تروریسم مرزی تبدیل شده است.
دیلی اسکروم درباره دخالت های خارجی با اشاره به نقش هند گفته است دهلی نو به طور ادعایی از طریق کانالهای مخفی، گروههای شبهنظامی به ویژه تحریک طالبان پاکستان و شورشیان بلوچ را تأمین مالی و مشاوره میدهد تا پاکستان را در یک بنبست امنیتی دو جبههای درگیر نگه دارد.
در واکنش به این تحریکات، پاکستان در سال ۲۰۲۵ سیاست سختگیرانهتری اتخاذ کرده است. اسلامآباد حملات دقیق به مخفیگاههای تحریک طالبان پاکستان در خاک افغانستان را آغاز کرده، پستهای مرزی را تقویت نموده و کنترل سختگیرانهتری بر تجارت ترانزیت افغانستان اعمال میکند.
دولت پاکستان همچنین اقدام به بازگرداندن پناهجویان غیرمجاز افغانستانی کرده که بسیاری از آنها توسط شبکههای شبهنظامی بهرهبرداری شده بودند. این اقدامات اگرچه مورد انتقاد گروههای حقوق بشری قرار گرفته، اما بازتابدهنده حق مشروع پاکستان برای تأمین امنیت مرزهای خود است.