به گزارش ایراف، بر اساس گزارش جدید نشریه رلیف ویب، در سال جاری میلادی نزدیک به ۲۲.۹ میلیون نفر – معادل نیمی از جمعیت ۴۶ میلیونی افغانستان – به کمک‌های بشردوستانه فوری نیاز دارند. از این تعداد، ۵.۷ میلیون زن و ۵ میلیون مرد با آسیب‌پذیری حاد مواجه هستند.
سازمان‌های بشردوستانه ابتدا قصد داشتند به ۱۶.۸ میلیون نفر خدمات ضروری از جمله مواد غذایی، سرپناه، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش ارائه دهند اما با تعلیق کمک‌های مالی آمریکا – که در سال ۲۰۲۴ حدود ۷۳۵.۷ میلیون دلار (۴۷٪ کل بودجه) را تأمین می‌کرد – این برنامه با چالش جدی مواجه شده است.
پس از این واقعه بودجه مورد نیاز از ۲.۴۲ میلیارد دلار به ۱.۶۲ میلیارد دلار کاهش یافت و تعداد دریافت‌کنندگان کمک از ۱۶.۸ میلیون به ۱۲.۵ میلیون نفر رسیده است و تنها ۱۳٪ از بودجه (۳۲۲.۴ میلیون دلار) تاکنون تأمین شده است.
این بحران مالی موجب تعطیلی ۲۲۰ مرکز بهداشتی (متأثر شدن ۱.۸ میلیون نفر)، تعلیق ۴۰۰ مرکز تغذیه (آسیب به ۸۰ هزار کودک و زن باردار) ، کاهش خدمات پروازی به مناطق دورافتاده و اخراج صدها کارمند سازمان‌های امدادی شد.
در سال ۲۰۲۴، سیلاب‌های ویرانگر تمامی ۳۴ ولایت را تحت تأثیر قرار داد و بیش از ۱۷۰ هزار نفر را آواره کرد. سیاه‌موی، زنی ۵۰ ساله از ولایت بلخ، می‌گوید: «همه چیز را از دست دادیم – غذا، دام‌ها و خانه. برای شروع دوباره به کمک بیشتری نیاز داریم.»
کارشناسان هشدار می‌دهند بدون سرمایه‌گذاری پایدار در زیرساخت‌های مقابله با بحران و برنامه‌های معیشتی مقاوم، وضعیت انسانی در افغانستان به‌طور فزاینده‌ای وخیم‌تر خواهد شد.
