به گزارش ایراف، بربنیاد خبرنامه وزارت خارجه طالبان که امروز(سه‌شنبه، ۱۳ خرداد) انتشار یافته، دو طرف در این ملاقات، پیرامون همکاری‌های سیاسی و اقتصادی، مشکلات مهاجرین افغان در اروپا به ويژه لهستان و برخی موضوعات منطقه‌ای، بحث و تبادل‌نظر کردند.
امیرخان متقی اظهار داشت به منظور تقویت هرچه بیشتر روابط میان دو کشور، سطح تماس‌ها بین وزارت‌های امور خارجه طالبان و لهستان افزایش یابد.
متقی افزود که طالبان با اتخاذ سیاست خارجی متوازن و اقتصادمحور به دنبال گسترش روابط با جامعه بین‌المللی است و لهستان نیز می‌تواند از فرصت‌های به وجود آمده در بخش‌های گوناگون سرمایه‌گذاری کند.
در همین حال، به نقل از خبرنامه، نماینده ویژه لهستان در امور افغانستان، ضمن تمجید از دستاوردهای گروه حاکم در عرصه‌های امنیت سرتاسری و مبارزه با فساد اداری، گفته که کشورش روی گزینه‌های سرمایه‌گذاری اقتصادی در افغانستان فکر می‌کند.
او در خصوص رسیدگی به مشکلات مهاجرین افغان مقیم لهستان، نیز وعده همکاری داده است.
این در حالی است که اخیرا برخی کشورهای اروپایی سیاست تعامل و نرمش را در برابر طالبان دنبال می‌کنند.
حدود یک هفته پیش، سفارت طالبان در قطر از دیدار سهیل شاهین، سرپرست این سفارتخانه، با رولف دیتر راینراد، رئیس سفارت آلمان در دوحه خبر داد و گفت که دو طرف در این دیدار، به بررسی و تبادل نظر درباره مسائل مختلف سیاسی و روابط دوجانبه پرداختند.
کشورهای اروپایی از جمله، لهستان و آلمان در حالی در ماه‌های اخیر به سیاست تعامل با طالبان روی‌آوردند که در مهر ۱۴۰۳؛ کانادا، استرالیا، آلمان و هلند اعلام کرده‌اند که از طالبان به بالاترین دادگاه جهان به خاطر «نقض فاحش و سیستماتیک» معاهده حقوق زنان سازمان ملل متحد در افغانستان شکایت می‌کنند.
در پی این اعلامیه و موضع‌گیری کشورهای اروپایی، طالبان اسناد سفارتخانههای افغانستان، در اغلب کشورهای اروپایی را فاقد اعتبار اعلام کرد. بر همین اساس این کشورها در این اواخر تغییر موضع داده و سیاست نرمش را در مقابل گروه حاکم افغانستان در پیش گرفته‌اند.
باید اضافه کرد که آلمان، فرانسه، بلژیک و اتریش در تلاش برای برقراری نوعی ارتباط دیپلماتیک به صورت دوفاکتو با حکومت طالبان هستند و واگذاری سفارتخانههای افغانستان به حکومت طالبان حکایت از این امر دارد.
این رفتار اروپایی‌ها در قبال حکومت طالبان علی‌الظاهر نوعی سیاست متناقض و آشفته را در قبال افغانستان نشان می‌دهد اما واقعیت آن است که اروپا در عین زمان از سیاست تهدید و تطمیع استفاده می‌کند.
