به گزارش ایراف، سازمان گزارشگران بدون مرز معتقد است که در سیاستهای طالبان، موسیقی، روایت، تصاویر موجودات زنده و اخبار مستند، همه زننده تلقی میشوند. به همین دلیل، در سال ۱۴۰۳ دستکم ۱۲ رسانه دولتی و خصوصی در هفت ولایت بسته شدهاند.
انجمن روزنامهنگاران آزاد افغانستان اعلام کرده است که پس از تسلط طالبان بر افغانستان، از میان ۱۳۷ شبکه تلویزیونی، ۵۴ شبکه فعالیت خود را متوقف کردهاند و حدود ۱۷۲۴ نفر وظایف خود را از دست دادهاند که ۳۵۵ نفر از آنان زن هستند.
پیش از این، عبدالحق حماد، رئیس نشرات وزارت اطلاعات و فرهنگ حکومت طالبان، اعلام کرده بود که مالکان رسانههای در تبعید، محاکمه غیابی نمیشوند؛ بلکه دادگاه در مورد لغو مجوز آنان تصمیم میگیرد.
وی اظهار داشت که به دلیل دریافت شکایات درباره فعالیت برخی رسانهها و بیاعتنایی آنان به خواستههای طالبان و منافع ملی، مسئولان این رسانهها به کمیسیون تخلفات رسانهای طالبان فراخوانده شده و به پروندههای آنان رسیدگی شده است.
همچنین، در آذرماه ۱۴۰۳ بر اساس اطلاعات گزارشگران بدون مرز، طالبان تلویزیون خصوصی آرزو را متهم کرد که با شماری از رسانههای افغانستان که در بیرون از این کشور فعالیت دارند، در تولید برنامههای تلویزیونی، بهویژه دوبله سریالهای خارجی، همکاری داشته است.
نیروهای استخبارات و وزارت امر به معروف طالبان به دفتر تلویزیون آرزو یورش بردند و ۷ کارمند این رسانه را بازداشت کردند. این کارمندان پس از حدود دو هفته، با قید ضمانت آزاد شدند و محکمه طالبان حکم بیگناهی آنان را صادر کرد. این رسانه پس از سه هفته بازگشایی شد.
بر اساس گزارش گزارشگران بدون مرز، تلویزیونهای نور و بریا، که توسط صلاحالدین ربانی، رهبر حزب جمعیت اسلامی افغانستان، و گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی، تأسیس شده بودند، به دلایل سیاسی توسط طالبان تعطیل شدند.
رادیو بیگم هم که یکی از رسانههای زنانه و مستقل در افغانستان بود، در بهمن ۱۴۰۳ توسط طالبان بسته شد. دلایل این اقدام بهطور رسمی شامل «تخطی از سیاستهای نشراتی» و «استفاده نادرست از جواز نشراتی» اعلام شد.
طالبان اعلام کرد که این ایستگاه رادیویی بهطور غیرمجاز، برنامههایی را به یک شبکه تلویزیونی خارج از کشور ارائه میکرد. پس از چند روز، طالبان مجوز فعالیت دوباره رادیو بیگم و رادیو جوانان را صادر کرد.
شایان ذکر است که محدودیتهای طالبان در زمینه رسانهها پس از بازگشت به قدرت در سال ۲۰۲۱ شدیدتر شده است. طالبان بهطور خاص تلاش کرده رسانههای آزاد و مستقل، و حضور زنان را در عرصههای عمومی و رسانهای محدود کنند. افزون بر این، آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم هم ممنوع شده، که به همین دلیل برنامههای آموزشی مانند آنچه رادیو بیگم ارائه میکرد، با مخالفت طالبان مواجه میشود.