بنابر اخبار منتشر شده، دکتر عراقچی وزیر امور خارجه کشورمان در راس یک هیات سیاسی، اقتصادی به زودی به افغانستان سفر خواهند کرد.
در صفحه تلگرامی دکتر عراقچی آمده است: سیدعباس عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران به زودی به منظور گفت و گو با هیئت حاکمه سرپرستی افغانستان به کابل سفر خواهد کرد و اضافه شده که در نظر است در این سفر یک‌روزه که نخستین سفر وزیر خارجه به کابل از زمان حضور در این جایگاه است، طیفی از موضوعات و مباحث مورد علاقه یا نگرانی دو طرف مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
همانگونه که در خبر فوق آمده سفر عراقچی به افغانستان اولین سفر وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران به کابل در دوره جدید حکمرانی طالبان است لذا برای هر دو کشور همسایه ایران و افغانستان از ابعاد مختلف حائز اهمیت است.
البته پیش از این از طرف افغانستان در سطح معاونین اقتصادی و سیاسی رئیس الوزرا، وزیر خارجه و چندین وزیر و مقام عالی قضایی و اجرایی در سطوح مختلف به ایران سفر داشته اند و از جمهوری اسلامی ایران نیز وزیر نیرو، استانداران استان‌های همجوار و چندین مقام در سطوح معاون قوه قضائیه و معاون وزیر به افغانستان سفر داشته اند ولی سفر دکتر عراقچی اولین سفر در سطح وزیر خارجه در دوره جدید است.
خود این سفر فارغ از محتوای مذاکراتی را که با مقامات مختلف صورت خواهد گرفت، پیام سیاسی مهمی دارد و این پیام نشان دهنده تصمیم جمهوری اسلامی ایران به توسعه روابط همه جانبه با همسایه خود افغانستان است زیرا در خبر منتشر آمده است : در این سفر نمایندگان وزارتخانه های مختلف و یک هیات اقتصادی و تجاری وزیر امور خارجه را همراهی خواهند کرد.
حال که جمهوری اسلامی ایران با اعزام چنین هیاتی به ریاست وزیرخارجه خود به کابل چنین پیام سیاسی مهمی را در خصوص تصمیم برای توسعه روابط همه جانبه با افغانستان علنی می سازد از طرف مقابل هم انتظار می رود از این پیام مهم استقبال کرده و گام‌های متقابلی بردارد.
از نظر اینجانب به عنوان یک کارشناس مسائل افغانستان، مهمترین خلأ موجود در روابط دو کشور نبود یک معاهده جامع همکاری‌های بلند مدت بین ایران و افغانستان است.
در دوران پیش از حاکمیت فعلی مذاکرات طولانی مدتی بین ایران و افغانستان بر روی سندی به نام “سند جامع همکاری‌های ایران و افغانستان” در جریان بود که به مرحله پایانی رسیده بود اما بخاطر یک موضوع متوقف شد و به امضاء نرسید.
دانستن این که آن یک موضوع چه بود فکر می کنم برای همه خصوصا مقامات کنونی افغانستان شایان توجه باشد. سند همکاری‌های جامع ایران و افغانستان در پنج بخش امنیت، تجارت، آب، مهاجرین و آموزشی-فرهنگی تنظیم شده بود.
در بخش امنیتی این سند بندی وجود داشت که طرف مذاکره کننده افغان در آن زمان اصرار به درج آن داشت نام بردن طالبان به عنوان یک گروه تروریستی و اعلام همکاری دو کشور علیه طالبان بود.
طرف ایرانی با این استدلال که شما دارید در دوحه با آنان مذاکره می کنید و زندانیان همدیگر را آزاد می کنید و در متن مذاکراتی برای آینده افغانستان حکومتی فراگیر وجود دارد چرا از ما امضای چنین بندی را مطالبه می کنید با آوردن بند مربوطه در متن مخالفت می کرد.
امروز که برخی از کشورها با اعلام خروج طالبان از فهرست ملی گروه‌های تروریستی در صدد ارسال پیام مثبت به کابل هستند و آن را وسیله ای برای توسعه روابط خود با افغانستان قرار می دهند، خوب است مقامات کنونی افغانستان به این نکته مهم توجه کنند که هیچوقت طالبان در فهرست ملی گروه‌های تروریستی جمهوری اسلامی ایران وارد نشد و بخاطر یک موضوع در همین خصوص سند جامع همکاری‌های دو کشور متوقف گردید.
به لحاظ کارشناسی فکر می‌کنم در سفر وزیر خارجه کشورمان به افغانستان خوب است موضوع ناتمام مذاکرات سند جامع همکاری‌های دو کشور مطرح شود و از مقامات افغانستان هم انتظار می رود که با توجه به اهمیت این سفر و توضیحی که در خصوص علت توقف مذاکرات سند داده شد به احیای مذاکرات سند توجه کنند که به سود دو همسایه خواهد بود خصوصا زمانی که این سند امضاء شود، موضوع شناسایی دولت جدید افغانستان به صورت خودکار موضوعی حل شده خواهد بود.
