به گزارش ایراف، سیگار گفته است: «این مهم است که آمریکا بداند چه کسی واقعاً از کمکها بهره می‌برد تا از انتقال این کمکها به طالبان یا سایر گروه‌های تحریم‌شده جلوگیری کند».
سیگار هشدار داده است که این امر سبب «سودجویی بیش‌تر گروه‌های افراطی» از کمک‌های مالی ایالات متحده در افغانستان خواهد شد.
سیگار مدعی شده که طالبان تلاش کردهاند تا از راه‌های مختلف از جمله ایجاد سازمان‌های بشردوستانه، کمک‌های مالی ایالات متحده را به دست بیاورند.
همچنین دفتر بین‌المللی مواد مخدر که دفتر دموکراسی، حقوق‌بشر و کار و همچنان اداره بین‌المللی موادمخدر و امور اجرای قانون وزارت خارجه ایالات متحده نتوانسته‌اند اسناد کافی برای اثبات پایبندی خود ارائه کنند.
سیگار در ادامه افزوده است: «این خطر افزایش می‌یابد که تروریست‌ها، افراد و نهادهای وابسته به آنان ممکن است به طور غیرقانونی از پول‌ها سود ببرند».
خبرگزاری رویترز نوشته است که وزارت خارجه ایالات متحده نتایج این گزارش را پذیرفته و گفته است که در زمینه بررسی دقیق کمک‌های این کشور به افغانستان تلاش خواهد کرد.
پیش از این بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان ادعا کرده بود که از ماه آگوست سال ۲۰۲۱ میلادی تا اکنون در افغانستان، شرکای آمریکا ۱۰.۹ میلیون دلار را به‌عنوان مالیات، هزینه‌ها و پول آب و برق به حکومت سرپرست افغانستان پرداخت شده است.
اما، منتقدان از جمله در میان جمهوری‌خواهان باور دارند که بخشی از این کمکها به جیب طالبان می‌رود.
دفتر سربازرس آمریکا برای بازسازی افغانستان(سیگار) در اوایل ماه خرداد اعلام کرد که موسسات همکار ایالات متحده بیش از ۱۰ میلیون دلار به طالبان مالیات داده‌اند.
وزارت خارجه آمریکا گفته که سازمان‌های امدادرسان همکار این کشور تدابیر لازم را برای جلوگیری از دسترسی طالبان به کمک‌های مالی آمریکا اجرا کردهاند.
با این حال، جان ساپکو، سربازرس کمک‌های آمریکا به افغانستان به نمایندگان کنگره گفت هیچ تضمینی وجود ندارد که طالبان از کمک‌های آمریکا به مردم افغانستان استفاده نکنند.
با این حال هر هفته آمریکایی‌ها ۴۰ میلیون دلار به عنوان کمک بشردوستانه به طالبان می‌دهند که در طول سال رقم بالایی است.
احمد مسعود هم به تازگی درباره پیامدهای خطرناک ارسال پول توسط آمریکا به طالبان هشدار داده و گفته که آنان با استفاده از این پول مدارس جهادی می‌سازند.
این شرایط در حالی است که گسترش فقر در افغانستان شدت بیشتری گرفته است. همچنین کودکان اولین گروهی هستند که در معرض مشکلات جدی قرار دارند.
