به گزارش ایراف، این سازمان می‌گوید که در سال آینده، آمار پناهجویان نیازمند اسکان مجدد در سراسر جهان به ۲.۹ میلیون نفر خواهد رسید.
در این گزارش که روز چهارشنبه ۱۶ خرداد منتشر شده آمده است که پناهجویان کشورهای سوریه، افغانستان، سودان جنوبی، روهینیگا، میانمار، سودان و جمهوری دموکراتیک کنگو در سال آینده از طریق اسکان مجدد به حمایت نیاز خواهند داشت.
کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان می‌گوید که شمار پناهجویان نیازمند اسکان مجدد در جهان به دلیل درگیری‌ها و تغییرات اقلیمی ۲۰ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۴ میلادی افزایش یافته است.
پناهندگان سوریه برای نهمین سال متوالی با تقریبا یک میلیون مهاجر در رده اول این فهرست قرار دارند.
در این گزارش با اشاره به «بیگانه‌هراسی» و افزایش تبعیض در برابر مهاجران آمده است: افزایش نیاز به اسکان مجدد در شرایطی سخت اقتصادی در سطح جهان رخ می‌دهد که منجر به افزایش هزینه‌های زندگی و کاهش کمک‌های بشردوستانه می‌شود.
رووندرینی منیکدیولا، دستیار بخش حفاظت از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل گفت: در شرایطی که جابجایی‌های مختلط پناهندگان و مهاجران رایج است، اسکان مجدد و مسیرهای تکمیلی برای پذیرش، جایگزین امن‌تری برای پناهندگانی است.
براساس آمار کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان سال گذشته بیش از ۹۶ هزار پناهجو در امریکا اسکان مجدد داده شده است.
این سازمان می‌گوید که آمریکا، کانادا، آلمان و استرالیا بیشترین تعداد اسکان مجدد توسط کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان را در طول سال دریافت کرده است.
این سازمان از دیگر کشورهای مهاجرپذیر خواسته است برای دسترسی پناهجویان به اسکان مجدد بیشتر تلاش کنند.
بیش از این دفتر هماهنگ‌کننده کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد اوچا از سوءتغذیه بیش از ۳ میلیون کودک در افغانستان خبرداد.
اوچا گفته است که ماهانه ۶۰ نفر که بیشتر آنان کودکان هستند توسط مهمات منفجر ناشده کشته و یا معلوم می‌شوند. همچنین ۱۹ درصد کودکان در افغانستان به کارهای سخت مشغول هستند.
با این همه اوچا بار دیگر تاکید کرده است که ارائه ادامه کمک‌های بشردوستانه به افغانستان از بدتر شدن خدمات بهداشتی جلوگیری کرده و برای حفظ ثبات اقتصادی این کشور «حیاتی» است.
فقر علت اصلی مهاجرت افغانستانی‌ها است. جامعه جهانی اگر فکری در این خصوص نکند مهاجرین افغانستانی روز به روز افزایش می‌یابد.
همچنین در ایران و پاکستان به دلیل جمعیت بالای مهاجرین و مشکلات بزرگ اقتصادی موجود در این کشورها تلاش‌های فشرده برای ساماندهی پناهجویان جریان دارد. در حالی که کمک‌های سازمان‌های جهانی بسیار ناچیز است. برهمین اساس میزبانی این دو کشور در طولانی مدت ممکن به نظر نمی‌رسد.
با اخراج مهاجرین نیز شرایط برای مردم افغانستان سخت‌تر و پیچیده‌تر خواهد شد.
