آتوسا مومنی، رییس مرکز مطالعات پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی، با تشریح ابعاد مختلف میراث فرهنگی ناملموس فرهنگی و معنوی میان ایران و افغانستان، زبان فارسی را عنصری مرزنورد در پیوند دو کشور دانست.
به گزارش ایراف، آتوسا مومنی، رییس مرکز مطالعات پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی در حاشیه نشست روز بزرگداشت فردوسی، در تالار همایشهای موزه ملی ایران در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار ایراف با تشریح ابعاد مختلف میراث فرهنگی ناملموس فرهنگی و معنوی میان ایران و افغانستان، زبان فارسی را عنصری مرزنورد در پیوند دو کشور دانست و گفت: “زبان فارسی، حلقه اتصال میان فرهنگ، اقتصاد و سیاست کشورهای فارسیزبان است و مادامی که این عنصر قدرتمند مرزنوردِ مفاهمهآور را به رسمیت نشناسیم یقینا از بسیاری از چشماندازها که میتوان برای منطقه متصور باشیم، جا خواهیم ماند.”
مؤمنی، ایران و افغانستان را بیش از هر دو کشور دیگری دارای پیوندهای جداناشدنی از هم توصیف نمود که زبان فارسی میتواند این پیوند را تا ابد استوار نگه دارد.
او افزود: “در هر دو کشور، هم زبان و هم خط، فارسی است؛ ما در کشورهای دیگر، خط و زبان فارسی نداریم. به همین دلیل چنین به نظر میرسد که زبان فارسی به عنوان یک ابزار بیبدیل و بیمثال میتواند پیوند ما را تا ابد تحکیم نماید.”
مؤمنی، افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان و تمام کشورهای منطقه که بخشی از مردمان آن به فارسی سخن میگویند را اجزای پیکره زبان فارسی خواند که زبان فارسی موجب پیونددهندگی آنان است: “من فکر میکنم زبان فارسی، آن قند مکرر است که پیونددهندهی تمام قلب و ذهن و جان فارسیزبانان است.”
مؤمنی همچنین با بیان اینکه در حوزه مطالعات میراث فرهنگی ناملموس بیست و چهار کشور از جمله افغانستان در زیرمجموعه مرکز مطالعات پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس منطقه آسیای غربی و مرکزی قرار دارد، هدف این مرکز را بر مطالعات پاسداری از نمودها و نمادهای میراثهای فرهنگی ذکر کرد.
او افزود: “به محض اینکه، از این پیوندها نمودی پیدا بکنیم، کوشش میکنیم برای ظرفیتسازی در مسیر حفاظتی بیش از پیش آن و ایجاد ارتباط میانفرهنگی در خصوص آن عناصر در میان کشورهایی که آن پدیده فرهنگی را به عنوان میراثشان به رسمیت میشناسد، تلاش میکنیم.”
پیشنهاد می شود: برگزاری نشستهایی با موضوع زبان فارسی با حضور مهاجرین افغانستانی | زبان فارسی هویت بخش و حافظ تمدنی کهن