به گزارش ایراف، در این گزارش که امروز (شنبه، ۸ آذر) منتشر شد آمده است: «چند روز پس از اجرای آتش‌بس موقت میان پاکستان و افغانستان در اکتبر ۲۰۲۵، چین از دو کشور خواست تا خونسرد بمانند و از اقدامات تند پرهیز کنند.»
این رسانه تأکید کرده است که تلاش‌های چین برای بهبود روابط میان دو کشور ناشی از «منافع آن در حفظ امنیت، سرمایه‌گذاری‌های منطقه‌ای و بلندپروازی‌های آن برای تسلط منطقه‌ای» است.
تغییر آرایش ژئوپولیتیکی منطقه
در ادامه گزارش آمده است: «محیط استراتژیک جنوب آسیا از زمان درگیری هند و پاکستان در مه ۲۰۲۵ تغییر کرده است. روابط هند و چین نشان‌دهنده نشانه‌هایی از آشتی بوده است. اما پاکستان — که همواره دوست وفادار چین بوده — روابط خود را با ایالات متحده تقویت کرده است. از سوی دیگر، طالبان افغانستان که زمانی متحد پاکستان بود، اکنون تلاش دارد روابط خود را با هند تقویت کند.»
ایست آسیا فرم با اشاره به سفر امیر خان متقی سرپرست وزارت خارجه طالبان به دهلی نو می‌نویسد: «این سفر به‌طور قابل توجهی با تشدید خشونت‌ها در مرز پاکستان و افغانستان همزمان شد.»
تهدید پروژه‌های کلیدی چین
این رسانه درباره پروژه‌های کلیدی چین هشدار داده است: «درگیری‌های اخیر میان این دو کشور می‌تواند بر پروژه‌های کلیدی چین، از جمله کریدور اقتصادی چین–پاکستان، که با ارزش ۶۲ میلیارد دلار به‌عنوان پروژه‌ای برجسته در ابتکار کمربند و جاده چین محسوب می‌شود، تأثیر بگذارد.»
در بخش دیگری از گزارش آمده است: «افزایش تنش‌ها می‌تواند منجر به رشد فعالیت‌های گروه‌های افراطی مانند تحریک طالبان پاکستان و لشکر جنگوی شود که امنیت نیرو و پروژه‌های چینی در منطقه را تهدید می‌کند.»
وزارت خارجه چین نیز از هر دو کشور خواسته است تا «اقدامات مشخصی برای تأمین امنیت و ایمنی نیروها، پروژه‌ها و نهادهای چینی» انجام دهند.
نگرانی‌های داخلی پکن
ایست آسیا فرم همچنین می‌نویسد: «چین مرز مشترکی با پاکستان و افغانستان دارد. تنش‌ها و درگیری‌ها در روابط پاکستان و طالبان افغانستان می‌تواند تأثیرات جانبی به داخل چین، به‌ویژه در منطقه سین‌کیانگ، داشته باشد.» این رسانه تأکید کرده است که خصومت‌ها می‌تواند گروه‌های جدایی‌طلب مانند «جنبش اسلامی ترکستان شرقی و جدایی‌طلبان بلوچ» را تقویت کند.
رقابت راهبردی با هند
در گزارش آمده است: «چین به‌طور تاریخی خواهان نفوذ در امنیت جنوب آسیا برای مقابله با رشد هند بوده است. رقابت استراتژیک میان هند و چین همچنان ادامه دارد و این کشورها در مسائلی همچون تغییرات اقلیمی همکاری می‌کنند، اما اختلافات بنیادین در مرزهای مشترک، کریدور اقتصادی چین–پاکستان و اقدامات چین برای ممانعت از تلاش‌های هند در سازمان ملل متحد در جهت فهرست‌گذاری تروریست‌های مستقر در پاکستان همچنان ادامه دارد.»
ابتکار کمربند و جاده زیر فشار
این رسانه با اشاره به ابتکار کمربند و جاده چین می‌نویسد: «چین حضور خود را در جنوب آسیا از طریق ابتکار کمربند و جاده گسترش داده و پروژه‌های زیرساختی و کمک‌های مالی به کشورهای منطقه ارائه می‌دهد. در این زمینه، تنش‌ها میان پاکستان و افغانستان نقاط ضعفی در حوزه نفوذ چین در منطقه را نمایان می‌کند.»
سیاست بی‌طرفی و چالش‌های تازه
ایست آسیا فرم درباره سیاست بی‌طرفی چین می‌نویسد: «چین به‌عنوان یک بازیگر غالب در تولید مواد معدنی کمیاب، که بیش از ۶۰ درصد تولید جهانی و تقریباً ۹۰ درصد تولید و پالایش این مواد را در اختیار دارد، به هر دو کشور به‌عنوان شرکای مهم در ذخایر مواد معدنی نادر نگاه می‌کند.»
با این حال، این رسانه تأکید کرده است که «سیاست بی‌طرفی چین با چالش‌های ژئوپولیتیکی در سال ۲۰۲۵، از جمله ادعای ارسال اولین محموله فلزات نادر پاکستان به آمریکا و تصمیم هند برای ارتقای هیئت دیپلماتیک خود در کابل به سفارت؛ روبه‌رو شده است.»
شکست راهبردی چین، دستاورد هند
در پایان گزارش آمده است: «در حالی که تنش‌های مرزی پاکستان و افغانستان برای چین یک شکست استراتژیک به حساب می‌آید، این امر برای هند به‌طور نسبی مفید بوده است.
علائم جدیدی از تنش در روابط چین و پاکستان، تقویت روابط دهلی نو با کابل بدون شناسایی رسمی دیپلماتیک و اطمینان‌هایی از طالبان افغانستان که خاک این کشور علیه هند استفاده نخواهد شد، همه این‌ها دستاوردهای جدیدی برای هند در مقابل چین در منطقه به‌شمار می‌روند.»
