گواردیولا کاتالونیا را به همصدایی با فلسطین فراخواند | فریاد غزه از بارسلون

پپ گواردیولا مربی سرشناس اسپانیایی با پیامی ویدئویی از هواداران خواست سه‌شنبه ورزشگاه مونتجوئیک را پر کنند؛ دیداری که فراتر از یک مسابقه دوستانه، یادآور جان‌باختن بیش از ۴۰۰ ورزشکار فلسطینی در دو سال جنگ است و قرار است فوتبال زبان اعتراض و همبستگی شود.

6 ساعت پیش

به گزارش ایراف، به نقل از رسانه وطن امروز، تیم ملی فوتبال فلسطین این روزها در اسپانیا حضوری دارد که بیش از آنکه رنگ رقابت ورزشی داشته باشد، بوی روایت انسانی می‌دهد.

این سفر نه برای امتیاز و جدول، بلکه برای رساندن صدای ملتی است که سال‌هاست زیر آوار جنگ و اشغال خاموش مانده‌اند.

ایستگاه اول؛ بیلبائو و پیام همبستگی

نخستین دیدار فلسطین برابر منتخب باسک در ورزشگاه سن‌مامس برگزار شد؛ جایی که فضای مسابقه بیشتر شبیه یک آیین همدلی بود تا یک رقابت فوتبالی. پزشکان بدون مرز حمایت خود را اعلام کردند و تمامی عواید بازی به کمک‌های پزشکی و انسانی برای مردم غزه اختصاص یافت.

ایهاب ابو‌جزر، سرمربی فلسطین، پیش از مسابقه در نشست خبری گفت: «مردم ما هنوز در چادر زندگی می‌کنند. جنگ تمام نشده، فقط شکلش تغییر کرده.» او حتی اشاره کرد خانه خودش یک ماه پیش ویران شده و حالا بازیکنانش وظیفه دارند صدای مردمشان باشند.

بازیکنی میان دو وطن

یاسر حامد، مدافع فلسطین و متولد اسپانیا، این دیدار را ترکیبی از خاطره و مسئولیت دانست.

او گفت استقبال مردم باسک نشان داد که این مسابقه چیزی فراتر از فوتبال است و آرزو کرد این تجربه در حافظه فوتبال اروپا باقی بماند.

واکنش مربی باسک

میکل لاباکا، مربی منتخب باسک، پس از شنیدن روایت فلسطینی‌ها گفت: «بعد از این همه رنج، صحبت از تاکتیک خجالت‌آور است.»

او از بازیکنانش تشکر کرد که با وجود فشار فصل، دعوت به این دیدار را پذیرفتند تا سهمی در این حرکت انسانی داشته باشند.

ایستگاه دوم؛ بارسلونا و پیام گواردیولا

پپ گواردیولا در پیامی ویدئویی از مردم کاتالونیا خواست هیچ صندلی را خالی نگذارند.

او بارسلون را «خانه صلح» خواند و تأکید کرد این دیدار تنها یک مسابقه نیست، بلکه یادآور قتل بیش از ۴۰۰ ورزشکار فلسطینی در دو سال جنگ است. دعوت او صریح و بی‌پیرایه بود: «چرا صندلی خالی بگذاریم؟»

فوتبال به‌جای توپ جنگی

این سفر با نبض انسانیت آغاز شد و در بارسلونا ادامه می‌یابد؛ جایی که فوتبال برای چند ساعت نقش زبان مردمی را بازی می‌کند که صدایشان هنوز از زیر آوار شنیده می‌شود.

هر بار که نام فلسطین و فوتبال کنار هم قرار می‌گیرد، یادآور ده‌ها هزار قربانی بی‌گناه است؛ اما این بار توپ کروی فوتبال جای توپ جنگی را گرفته است.

سخن از زندگی و ارزش‌های انسانی است، نه نسل‌کشی مدرن و سازمان‌یافته علیه ملتی که سرزمینشان غصب شده است.