به گزارش ایراف، پس از اقدام بی‌بی‌سی در جداسازی بخش «فارسی و دری»، شاعران و نویسندگان به این اقدام واکنش نشان داده‌اند.
محمدکاظم کاظمی، شاعر سرشناس افغانستانی درباره این موضوع، تمام کارمندان بی‌بی‌سی را به آزمون زبانی فراخواند. وی با انتشار چند بیت شعر از دو شاعر که یکی در افغانستان و دیگری در ایران زندگی می‌کرده‌اند، از آن‌ها خواست تفاوت‌های شعر فارسی و دری را شناسایی کرده و توضیح دهند.
از سوی دیگر، احسان بدخشانی، یکی دیگر از شاعران افغانستانی نیز، یکی از شعرهای خود را بازنشر کرده که مورد توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است.
وی در این غزل خود، بیان می‌کند که زبان فارسی نه‌تنها برای سخن گفتن است، بلکه در تمام لحظات زندگی وجود دارد و تاثیر می‌گذارد.
فارسی بود گریه پدرم
فارسی هست خنده پسرم
مادرم سالهاست می‌گوید:
فارسی درد می‌کند کمرم
دخترم را به فارسی کشتند
فارسی آتشی‌ست در جگرم
گریه‌ام، خنده‌ام، سکوتم نیز
کلماتی که رُسته دور و برم
کوه و دشتم، درخت و مزرعه‌ام
ساقه و شاخه، برگم و ثمرم
شک ندارم به فارسی بوده
این که من سالهاست در به درم
لحظه فارسی سخن گفتن
من گمان می‌کنم پرنده‌ترم
فارسی راه می‌روم وقتی…
دوست دارم به آسمان بپرم
فارسی می‌روم به دکّان‌ها
تا که دیوان تازه‌ای بخرم
فارسی دوست دارمت بسیار
باخودم، آمدم تو را ببرم
