به گزارش ایراف، شاون وندایور، رئیس هیئت مدیره این سازمان، امروز (شنبه، ۱۲ مهر) در بیانیهای هشدار داد که در این سهمیه محدود، «هیچ یا تعداد بسیار اندکی» از افغانهایی که در قالب برنامههای اولویتدار P1 و P2 معرفی شدهاند، جایی ندارند. افرادی که شامل وکلا، دادستانها، فرماندهان زن، خبرنگاران، فعالان مدنی و حتی خانوادههای نظامیان همکار آمریکا میشوند.
برنامههای پناهندگی اولویتدار آمریکا شامل دو مسیر اصلی است: (P1) برای افرادیست که از سوی نهادهای بینالمللی مانند سازمان ملل بهعنوان پناهنده معرفی میشوند، و (P2) ویژه کسانی است که بهدلیل همکاری مستقیم با نهادهای آمریکایی—از جمله رسانهها، پروژههای توسعهای، ارتش یا سفارتها—در معرض تهدید قرار دارند.
این دو برنامه بهویژه برای افغانهایی طراحی شدهاند که پس از خروج نیروهای آمریکا از افغانستان، جانشان بهدلیل همکاری گذشته با واشنگتن در خطر افتاده است.
او تأکید کرد: «پشتکردن به متحدان، امنیت ملی آمریکا را تضعیف میکند؛ بستن درها به روی نیروی کار، اقتصاد را آسیبپذیر میسازد؛ و چشمپوشی از رهبری انسانی، اعتبار جهانی ایالات متحده را خدشهدار میکند.»
سازمان افغان ایواک که پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان در تابستان ۲۰۲۱ شکل گرفت، یادآور شده که این نهاد بهدلیل وعدههای واشنگتن به همکاران افغان تأسیس شد و اکنون اجازه نخواهد داد این وعدهها در سکوت زیر پا گذاشته شوند.
با وجود راهاندازی برنامههایی چون ویزای مهاجرت ویژه (SIV) و اولویتهای P1 و P2، هزاران افغان همکار هنوز در افغانستان یا کشورهای همسایه در انتظار انتقال هستند؛ در حالیکه تهدید طالبان هر روز جان آنان را بیشتر به خطر میاندازد.
به باور نهادهای مدافع پناهندگان، تصمیم تازه دولت ترامپ نهتنها نقض تعهدات اخلاقی و انسانی است، بلکه خیانتی آشکار به کسانیست که روزی در کنار آمریکا ایستادند و اکنون در بیپناهی رها شدهاند..
تلویزیون اینترنتی ایراف آغاز به کار کرد
آخرین اخبار افغانستان را در ایراف بخوانید:
پیامدهای انسانی قطع اینترنت در افغانستان؛ از بیماران تا زلزلهزدگان
بازگشت آمریکا به بگرام: واکنش چهار قدرت منطقهای چه خواهد بود؟
طغیان ساکایی؛ شاهنامه پژوه و چهره ماندگار ادبیات فارسی افغانستان
توقف در ایستگاه آفلاین | تاثیر قطع اینترنت بر گمرکات افغانستان
پیامدهای انسانی قطع اینترنت در افغانستان؛ از بیماران تا زلزلهزدگان