به گزارش ایراف، نشست دو روزه «گفت‌وگوی منطقه‌ای: به‌سوی وحدت و اعتماد» با حضور گروهی از منتقدان و مخالفان طالبان، به ابتکار نهاد «زنان برای افغانستان» (WFA) و «انستیتوی ثبات راهبردی آسیای جنوبی» (SASSI) امروز، دوشنبه ٧ مهر، در پایتخت پاکستان برگزار شده است.
فوزیه کوفی، فعال حقوق بشر، در مورد حضور خود در این نشست نوشته است: «وضعیت در افغانستان به‌ویژه برای زنان غیرقابل تحمل است. تنها یک حکومت فراگیر که ریشه در اراده مردم داشته باشد، می‌تواند صلح و ثبات پایدار را تضمین کند.» او همچنین نقش پاکستان را «شریک کلیدی» در روند تعامل منطقه‌ای دانست و بر «روایت‌های فراگیر و اصیل» تأکید کرد.
مختار وفایی، روزنامه نگار، در فیسبوک خود با انتشار چندین عکس از آغاز این نشست خبر داد و گفت که قرار است شرکت کنندگان در نخستین روز نشست، با ژنرال ناصر خان جنجوعه، نظامی سه‌ستاره پاکستانی که در سال ۲۰۱۸ بازنشسته شد و در حوزه امنیت و سیاست این کشور نقش مهمی دارد ملاقات کنند.»
موج انتقادها؛ از فساد گذشته تا بی اعتمادی
در مقابل، بسیاری از روزنامه‌نگاران، فعالان و کاربران شبکه‌های اجتماعی این نشست را به شدت نقد کرده‌اند: سید حسن هاشمی، روزنامه‌نگار دیگر، نشست را «سفیدنمایی طالبان» دانست و تأکید کرد که هیچ سودی برای مردم افغانستان ندارد.
احمد سعیدی، تحلیلگر مسائل افغانستان، روز یکشنبه، ۶ مهر، در تحلیلی مرتبط با این نشست در صحفه فیسبوک خود نوشت، پاکستان با برگزاری این نشست تلاش دارد پیامی غیرمستقیم به طالبان بفرستد: اسلام‌آباد در میان مخالفان طالبان نفوذ دارد و اگر طالبان با خواسته‌هایش—از جمله فشار بر تحریک طالبان پاکستان (تی‌تی‌پی)—همکاری نکنند، ممکن است این گروه‌های مخالف را تقویت کند.
وی در ادامه گفت: از سوی دیگر، این نشست می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای اعمال فشار سیاسی و رسانه‌ای ملایم بر طالبان عمل کند و جایگاه پاکستان را به‌عنوان بازیگر کلیدی در معادلات افغانستان، هم در سطح داخلی و هم در عرصه بین‌المللی، برجسته سازد.
سعیدی تأکید کرد که با توجه به ترکیب شرکت‌کنندگان و شرایط موجود، نباید انتظار دستاوردهای ملموس و عملی از این نشست داشت.
کاربران عادی نیز با زبان تندتری واکنش نشان دادند. یکی از آنها نوشت: «در قلب شیطان آسیا نشسته‌اند و سخن از صلح می‌زنند. همان سرطانی که هفتاد سال در وجود ما زهر ریخته، حالا وانمود می‌کند که می‌خواهد دوباره مرهم بگذارد.»
دیگری با لحنی کنایه‌آمیز نوشت: «نشست دسته‌ای از چپاولگران که ملت را ذلیل و خوار ساختند، خود و فرزندانشان دور از عاطفه انسانی غرق در خون مردم در تمام نقاط زمین به عیش و عشرت زندگی می‌کنند. امروز باز هم برای پر نمودن جیب هایشان تجارت سیاسی به راه می اندازند.»
کاربری نوشته است؛ «وحدت و اعتماد! آن هم از سوی پاکستان.»
واکنش طالبان
پیش از این برگزاری این نشست با واکنش‌های تند طالبان مواجه شده و چنین نشست‌هایی «دخالت در امور داخلی افغانستان» خوانده شده بود. از جمله محمد نعیم وردک معاون مالی و اداری وزارت خارجه طالبان با اشاره غیرمستقیم به میزبانی اسلام‌آباد از نشست مخالفان این گروه گفته بود که آغازکنندگان این بازی با زیان‌های بزرگ مواجه خواهند شد.
نشست اسلام‌آباد بار دیگر شکاف میان روایت‌های رسمی و مردمی درباره آینده افغانستان را آشکار می‌کند. در حالی‌که برخی به تعامل منطقه‌ای و گفت‌وگو امیدوارند، بسیاری دیگر آن را تکرار تجربه‌های تلخ گذشته می‌دانند. آیا این نشست‌ها می‌توانند اعتماد ازدست‌رفته را بازسازی کنند، یا تنها بر زخم‌های کهنه نمک خواهند پاشید؟
