به گزارش ایراف، این نشست که حدود یک ماه پیش به دلایل مختلف به تعویق افتاده بود، اکنون در فضای سیاسی حساس منطقه از سر گرفته می‌شود.
سعیدی امشب (یکشنبه، ۶ مهر) در تحلیلی مرتبط با این نشست در صحفه فیسبوک خود نوشته، پاکستان با برگزاری این نشست تلاش دارد پیامی غیرمستقیم به طالبان بفرستد: اسلام‌آباد در میان مخالفان طالبان نفوذ دارد و اگر طالبان با خواسته‌هایش—از جمله فشار بر تحریک طالبان پاکستان (تی‌تی‌پی)—همکاری نکنند، ممکن است این گروه‌های مخالف را تقویت کند.
از سوی دیگر، این نشست می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای اعمال فشار سیاسی و رسانه‌ای ملایم بر طالبان عمل کند و جایگاه پاکستان را به‌عنوان بازیگر کلیدی در معادلات افغانستان، هم در سطح داخلی و هم در عرصه بین‌المللی، برجسته سازد.
سعیدی تأکید می‌کند که با توجه به ترکیب شرکت‌کنندگان و شرایط موجود، نباید انتظار دستاوردهای ملموس و عملی از این نشست داشت.
به گفته او، «در پایان نشست، احتمالاً یک اعلامیه سیاسی منتشر خواهد شد و موضوع برای مدتی خاموش می‌ماند تا تحولات آینده مسیر تازه‌ای را رقم بزند.»
سعیدی در پایان گفته که نشست اسلام‌آباد را می‌توان بخشی از بازی پیچیده منطقه‌ای دانست که در آن، پاکستان تلاش دارد نقش خود را تثبیت کند و طالبان را به پذیرش خواسته‌هایش ترغیب نماید. اما در غیاب اراده واقعی برای تغییر، این نشست بیش از آن‌که نقطه عطفی باشد، یک مانور سیاسی محسوب می‌شود.
