به گزارش ایراف، قطر از تصمیم چند کشور غربی از جمله انگلیس، کانادا، استرالیا و پرتغال برای به رسمیت شناختن دولت فلسطین استقبال کرد.
وزارت امور خارجه این کشور در بیانیه‌ای این اقدام را گامی در راستای حمایت از تلاش‌ها برای دستیابی به صلح پایدار در منطقه خواند و از سایر کشورها نیز خواست تا با انجام اقدامات مشابه، تعهد خود به قوانین بین‌المللی را نشان دهند.
به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط چندین کشور غربی در روزهای اخیر، یک تحول دیپلماتیک مهم محسوب می‌شود. تا سپتامبر ۲۰۲۴، ۱۴۹ کشور از ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد، دولت فلسطین را به رسمیت شناخته‌اند که نشان‌دهنده حمایت حدود ۷۷٪ از کشورهای جهان از حق تشکیل کشور فلسطین است. فلسطین از نوامبر ۲۰۱۲ به عنوان یک دولت ناظر غیرعضو در مجمع عمومی سازمان ملل حضور دارد.
در تاریخ ۲۱ و ۲۲ سپتامبر چندین کشور غربی شامل انگلیس، کانادا، استرالیا و پرتغال به طور هماهنگ دولت فلسطین را به رسمیت شناختند. نخست‌وزیران این کشورها بر تعهد خود به «راه حل دو کشوری» تأکید کردند. فرانسه نیز قصد خود برای به رسمیت شناختن فلسطین را اعلام کرد و انتظار می‌رود کشورهای اروپایی دیگری مانند بلژیک، لوکزامبورگ و مالت به زودی اقدامات مشابهی انجام دهند.
انگیزه این کشورها از این اقدام شامل فشار افکار عمومی ناشی از تلفات انسانی در غزه، احیای راه حل دو کشوری و شرط‌گذاری برای آینده از جمله حذف حماس از ساختار قدرت و به رسمیت شناختن حق وجود رژیم صهیونیستی توسط فلسطین است.
واکنش رژیم اسرائیل به این اقدام خشمگینانه بود. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، این اقدام را «پاداش به تروریسم» خواند و اعلام کرد «هرگز کشور فلسطینی وجود نخواهد داشت.» برخی مقامات این رژیم نیز خواستار الحاق فوری کرانه باختری شده‌اند.
از سوی دیگر، این اقدام با استقبال گسترده فلسطینیان و کشورهای عربی مواجه شده است. محمود عباس این تصمیم را «گامی به سوی صلح پایدار» خواند و کشورهای عربی از جمله عربستان سعودی، قطر و مصر از آن استقبال کردند. حتی گروه حماس نیز از این تصمیم استقبال کرد.
با وجود اهمیت نمادین این به رسمیت‌شناسی، چالش‌های عمده‌ای شامل ماهیت نمادین آن، وتوی آمریکا، تقسیمات داخلی فلسطین و سیاست‌های رژیم صهیونیستی بر سر راه تحقق عملی یک کشور فلسطینی وجود دارد. این اقدام اگرچه فشار دیپلماتیک بر رژیم صهیونیستی را افزایش می‌دهد، اما به خودی خود وضعیت میدانی را تغییر نمی‌دهد و تحقق یک کشور فلسطینی مستقل منوط به توافق صلح جامع است.
