به گزارش ایراف، اوتنبایوا شامگاه چهارشنبه، ۲۶ شهریور در نشست شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد که از سال ۲۰۲۱ تاکنون، جامعه جهانی حدود ۱۳ میلیارد دلار به افغانستان تحت حاکمیت طالبان کمک کرده است.
به گفته او، ۷.۹ میلیارد دلار از این رقم صرف امور بشردوستانه شده و ۴.۹ میلیارد دلار دیگر برای تأمین نیازهای اساسی مردم اختصاص یافته است.
وی تأکید کرد که بخش عمده‌ای از این کمک‌ها بدون دخالت مستقیم طالبان توزیع شده‌اند و سازمان ملل با تقویت سامانه‌های نظارتی و مدیریت ریسک تلاش کرده تا از انحراف منابع جلوگیری کند.
او همچنین گفت که انتقال نقدینگی برای اجرای عملیات‌های بشردوستانه، در شرایط بحران مالی افغانستان، حیاتی بوده و بدون آن، پاسخ بشردوستانه فرو می‌پاشید.
با این حال، روایت‌های دیگر نهادهای بین‌المللی، از جمله دفتر هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه سازمان ملل (اوچا) و اداره بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان (سیگار)، تصویر متفاوتی از نقش طالبان ارائه می‌دهند.
اوچا در گزارشی اعلام کرده که تنها در ماه ژوئیه، ۱۰۴ مورد دخالت در روند کمک‌رسانی ثبت شده که ۹۵ درصد آن توسط مقام‌های طالبان صورت گرفته است.
این دخالت‌ها شامل تلاش برای کنترل روند استخدام و تدارکات، اعمال نفوذ در انتخاب دریافت‌کنندگان کمک، درخواست اطلاعات حساس، ایجاد مانع در اجرای برنامه‌ها و محدودسازی دسترسی زنان و دختران به خدمات بوده است.
سیگار نیز در گزارشی جداگانه از فشارهای طالبان بر نهادهای امدادی خبر داده و اعلام کرده که این گروه مانع توزیع کمک‌ها در مناطق هزاره‌نشین و تاجیک‌نشین شده و خواستار اخراج کارکنان هزاره از سازمان‌های بشردوستانه شده‌اند.
این تضاد در روایت‌ها، از کابل تا نیویورک، پرسش‌هایی جدی درباره استقلال عملیات‌های بشردوستانه، میزان نفوذ طالبان و چگونگی نظارت بر روند توزیع کمک‌ها در افغانستانِ تحت حاکمیت این گروه ایجاد کرده است.
