به گزارش ایراف، آسوشیتدپرس با اشاره به آمار هشداردهنده کشتار خبرنگاران در سطح جهانی و تا اوایل دسامبر ۲۰۲۵، اعلام کرد ۱۲۶ فعال رسانهای در این سال کشته شدند که این رقم برابر با کل آمار مرگبار سال ۲۰۲۴ است. بمباران غزه توسط رژیمصهیونیستی با ۸۵ کشته – که ۸۲ نفر از آنان فلسطینی بودند- سهم عمدهای در این رقم داشته است.
جودی گینزبرگ، مدیر اجرایی کمیته حفاظت از خبرنگاران، وضعیت را «بسیار نگرانکننده» توصیف کرد و هشدار داد: «مصونیت، مصونیت میزاید. شکست در برخورد با قتل خبرنگاران، محیطی ایجاد میکند که این قتلها ادامه یابند.» این کمیته همچنین تخمین میزند که حداقل ۳۲۳ خبرنگار در سراسر جهان در زندان به سر میبرند.
نقش ترامپ و دولت فدرال در سرکوب مطبوعات
این خبرگزاری میافزاید اگرچه هیچ یک از کشتهشدگان امسال در آمریکا نبودهاند، اما کار روزنامهنگاری در این کشور به شدت خطرناک شده است. بر اساس دادههای «رصدخانه آزادی مطبوعات آمریکا»، در سال جاری ۱۷۰ مورد حمله به خبرنگاران گزارش شده که ۱۶۰ مورد آن توسط نیروهای انتظامی صورت گرفته است. بسیاری از این حملات در جریان پوشش فعالیتهای مهاجرتی رخ داده است.
نقش دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، در این حمله سیستماتیک قابل توجه است. تیم ریچاردسون، از قلم آمریکا (PEN America) میگوید: «ترامپ در دور دوم ریاستجمهوری، حملات خود را به اقدامات دولتی برای محدود کردن، مجازات و ترساندن خبرنگاران تبدیل کرده است.»
وی از جمله اقدامات دولت ترامپ را در محدود کردن دسترسی رسانهها و تعقیب قضایی رسانههای بزرگ مانند آسوشیتدپرس، نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال، ABC و CBS و قطع بودجه رسانههای عمومی مانند PBS و NPR با همراهی متحدان کنگره میخواند.
علاوه بر این اشاره دارد به تهدید به تعطیلی سازمانهای خبری دولتی مانند «رادیو اروپای آزاد»، «رادیو آسیای آزاد» و «صدای آمریکا» که جودی گینزبرگ آن را «ضربهای دیگر به آزادی مطبوعات در سطح جهانی» میخواند.
همچنین ایجاد پورتال دولتی برای شکایت از رسانهها توسط دفتر مطبوعاتی کاخ سفید و وضع قوانین محدودکننده برای پوشش خبری در پنتاگون توسط وزیر دفاع، که منجر به بازگرداندن کارتهای ورود توسط اکثر رسانههای اصلی و شکایت نیویورک تایمز شد را از دیگر موارد این اقدامات یادآور میشود.
بی تفاوتی عمومی از وضعیت خبرنگاران و آسیب نهایی
با وجود این حملات سازمانیافته، نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو نشان میدهد تنها ۳۶٪ آمریکاییها از تنش بین دولت ترامپ و مطبوعات مطلع هستند، در حالی که این رقم در دوره اول ریاستجمهوری او ۷۲٪ بود. ریچارد سون هشدار میدهد: «واقعاً آسیب به عموم مردم وارد میشود، زیرا مردم برای درک و بررسی تصمیمات اتخاذ شده توسط قدرتمندترین دفتر جهان به این گزارشهای مستقل متکی هستند.»
صنعت رسانه همزمان با این فشارها، با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم میکند. بیش از دو دهه رکود ناشی از سقوط بازار تبلیغات، هر سال به بیکاری گستردهتر خبرنگاران منجر میشود. با این حال، مقاومت رسانهها از طریق مبارزات قانونی و ادامه انتشار گزارشهای مستقل، نقطهای امیدبخش در این تاریکی به شمار میرود.
