به گزارش ایراف، در اقدامی که احتمالا تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه لیبی در تناقض است، پاکستان قراردادی کلان برای فروش تجهیزات نظامی به نیروهای این کشور امضا کرده است.
چهار مقام پاکستانی فعال در امور دفاعی به رویترز تأیید کردند که این قرارداد پس از دیدار هفته گذشته عاصم منیر، فرمانده ارتش پاکستان، با سداد خلیفه حفتر، فرمانده ارتش ملی لیبی، در شهر شرقی بنغازی نهایی شد.
ارزش قرارداد بین ۴ تا ۴.۶ میلیارد دلار برآورد شده و یکی از بزرگترین فروشهای تسلیحاتی تاریخ پاکستان محسوب میشود.
پیشنویس قرارداد که توسط رویترز مشاهده شده، خرید حداقل ۱۶ جنگنده چندمنظوره «جیاف-۱۷» و ۱۲ هواپیمای آموزشی «سوپر موشک» را شامل میشود. یک مقام نیز از فروش تجهیزات زمینی، دریایی و هوایی در مدت ۲.۵ سال خبر داد.
کانال رسمی ارتش ملی لیبی نیز با انتشار بیانیهای، از امضای یک «توافق همکاری دفاعی» با پاکستان شامل فروش سلاح، آموزش مشترک و تولید نظامی خبر داد. حفتر این همکاری را «آغاز یک مرحله جدید از همکاری استراتژیک نظامی» خواند.
با این حال، وزارتهای امور خارجه و دفاع پاکستان، ارتش این کشور و همچنین مقامات بنغازی اظهارنظر نکردهاند.
تحریمهای نادیده گرفته شده برای لیبی
لیبی از سال ۲۰۱۱ و پس از برکناری معمر قذافی، تحت تحریم تسلیحاتی شورای امنیت سازمان ملل قرار دارد و هر نقل و انتقال سلاح به این کشور نیاز به مجوز ویژه دارد. گزارش دسامبر ۲۰۲۴ گروه کارشناسان سازمان ملل حاکی از «غیرموثر» بودن این تحریمها و ادامه کمکهای نظامی برخی کشورها به طرفین درگیر در لیبی بوده است.
سه مقام پاکستانی ادعا کردهاند این قرارداد نقض تحریمها محسوب نمیشود. یکی از دلایل آنان این است که علیه شخص حفتر تحریم مستقیمی وجود ندارد.
اهداف پاکستان از فروش تسلیحات به لیبی
این توافق در بستر جنگ داخلی لیبی صورت میگیرد. از یک سو «دولت وفاق ملی» به رهبری عبدالحمید دبیبه بر پایتخت و غرب کشور حاکم است و از سوی دیگر «ارتش ملی لیبی» تحت فرماندهی خلیفه حفتر، شرق و جنوب از جمله میادین اصلی نفتی را کنترل میکند و دولت غرب را به رسمیت نمیشناسد.
پاکستان با اتکا به صنایع دفاعی داخلی و تجربه عملیاتی خود، به دنبال گسترش صادرات تسلیحات و تبدیل شدن به یک بازیگر در بازار دفاعی است. این کشور جنگنده «جِیاِف-۱۷» را به عنوان گزینهای کمهزینه و خارج از زنجیره تأمین غربی بازاریابی میکند.
این قرارداد همزمان با تعمیق روابط امنیتی اسلامآباد با شرکای خلیج فارس مانند عربستان سعودی و قطر انجام شده و حضور پاکستان در شمال آفریقا و رقابت برای نفوذ در نهادهای امنیتی لیبی را گسترش میدهد.
