به گزارش ایراف، سفر نورجلال جلالی، سرپرست وزارت بهداشت طالبان، در تاریخ ۲۵ آذر ۱۴۰۴ به هند انجام شد.
این سفر با هدف تقویت همکاریهای بهداشتی و تبادل تجربیات میان کابل و دهلی صورت گرفت.
یوسفزی امروز (دوشنبه، ۱ دی) با انتشار یادداشتی در ایکس گفت که این سفر سومین حضور یک سرپرست وزیر طالبان در هند طی سه ماه اخیر است و نشاندهنده تغییر رویکرد کابل در روابط خارجی است.
او در تحلیل خود یادآور میشود که افغانستان و هند فاقد مرز مشترکاند و در حوزه تجارت و ترانزیت نمیتوانند جایگزین پاکستان شوند.
با این حال، همین تماسها، به باور این خبرنگار افغان برای اسلامآباد نگرانکننده است و باعث بیقراری در محافل سیاسی پاکستان شده است.
به گفته یوسفزی، پاکستان در ماههای گذشته با اقداماتی چون حملات هوایی در خاک افغانستان، اخراج اجباری مهاجران و بستن گذرگاههای تورخم و چمن، تلاش کرده فشار خود بر طالبان را افزایش دهد.
او تأکید کرد این اقدامات بیشتر رنگ و بوی احساسی داشته و به جای حل ریشهای مشکلات، بر پیچیدگی اوضاع افزودهاند.
یوسفزی همچنین خاطرنشان کرد که هند همچنان با دیده تردید به طالبان مینگرد؛ زیرا روابط طالبان و پاکستان سالها بهطور غیرمعمولی نزدیک بوده است.
با این حال، به گفته او، فشارهای فزاینده اسلامآباد سبب شده طالبان در برابر آن مقاومت نشان دهند؛ مقاومتی که هرچند برای خودشان هزینهزا بوده، اما در نگاه مردم افغانستان آنان را مستقلتر و قدرتمندتر جلوه داده و به افزایش محبوبیتشان انجامیده است.
در بخش دیگری از گزارش، یوسفزی نوشته: «پاکستان با مهاجران افغان رفتاری سختگیرانه و تحقیرآمیز داشت؛ اقدامی که خشم شدید مردم افغانستان را برانگیخت. این نارضایتی به جایی رسید که طالبان، با وجود خسارات سنگین اقتصادی، تمامی روابط تجاری و سیاسی خود با پاکستان را قطع کردند؛ تصمیمی که اسلامآباد انتظارش را نداشت.»
این در حالی است که امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان، در پاییز ۱۴۰۴ به هند سفر کرد و با مقامهای هندی درباره روابط سیاسی و امنیتی گفتوگو داشت.
این سفر نخستین حضور رسمی یک مقام بلندپایه طالبان در دهلی بود.
در ادامه نورالدین عزیزی، سرپرست وزارت صنعت و تجارت طالبان، در آبان ۱۴۰۴ به هند رفت تا درباره همکاریهای اقتصادی و فرصتهای تجاری میان کابل و دهلی مذاکره کند.
او در دیدارهای خود بر گسترش صادرات افغانستان به بازار هند تأکید کرد.
