به گزارش ایراف، در این گزارش آمده است که ادعای طالبان مبنی بر اینکه هیچ گروه تروریستی از خاک افغانستان برای حملات فرامرزی استفاده نمیکند، «قابل باور نیست» و کشورهای همسایه بهطور فزایندهای افغانستان را منبع ناامنی منطقهای میدانند.
تیتیپی؛ تهدیدی که طالبان نمیتواند مهارش کند
به نوشته دان، سازمان ملل تأکید کرده است که در درون طالبان درجات متفاوتی از همدلی و وفاداری نسبت به تیتیپی وجود دارد.
با این حال، برخی از اعضای ارشد طالبان اکنون این گروه را «باری اضافی» میدانند که بدون هیچ دلیل موجهی روابط کابل با اسلامآباد را مختل کرده است.
گزارش میافزاید که بهدلیل پیوندهای تاریخی، بعید است طالبان علیه تیتیپی اقدام جدی انجام دهد؛ حتی اگر بخواهد.
ناظران سازمان ملل هشدار دادهاند که طالبان ممکن است توانایی عملیاتی لازم برای مهار این گروه را نیز نداشته باشد.
زیان اقتصادی ناشی از فعالیت تیتیپی
دان مینویسد که پیامدهای حضور تیتیپی تنها امنیتی نیست.
بستهشدن گذرگاههای مرزی با پاکستان – که عمدتاً در واکنش به حملات این گروه رخ داده – روزانه حدود یک میلیون دلار به اقتصاد افغانستان زیان وارد میکند.
این فشار اقتصادی، طالبان را در موقعیتی دشوار قرار داده است؛ زیرا ادامه مدارا با تیتیپی مستقیماً بر تجارت و معیشت مردم افغانستان اثر میگذارد.
افزایش حملات و گسترش اهداف تیتیپی
طبق گزارش سازمان ملل که دان به آن استناد میکند، تیتیپی در سال ۲۰۲۵ بیش از ۶۰۰ حمله در پاکستان انجام داده است.
بسیاری از این حملات پیچیده بوده و شامل خودروهای بمبگذاریشده و مهاجمان انتحاری بوده است.
همچنین گزارش شده که اکثریت عاملان حملات انتحاری در پاکستان افغان بودهاند.
در ماه ژانویه، تیتیپی دستورالعمل تازهای صادر کرده که دامنه اهداف خود را به کسبوکارهای وابسته به ارتش پاکستان و شرکتهای چینی گسترش میدهد؛ اقدامی که میتواند تنشهای منطقهای را تشدید کند.
پناهگاهها و حمایتهای درون افغانستان
به گزارش دان، سازمان ملل شمار جنگجویان تیتیپی در افغانستان را حدود شش هزار نفر برآورد کرده است.
این افراد در ولایتهای خوست، کنر، ننگرهار، پکتیکا و پکتیا مستقر هستند و رهبر این گروه، نورولی محسود، بنا بر گزارشها در کابل اقامت دارد.
یک کشور عضو سازمان ملل گزارش داده که خانواده محسود ماهانه سه میلیون افغانی از طالبان دریافت میکنند.
پیامدهای امنیتی و سیاسی برای طالبان
اختلاف بر سر حضور تیتیپی در افغانستان روابط کابل و اسلامآباد را بهشدت تیره کرده است.
این تنشها به درگیریهای مرزی، تلفات انسانی و اختلال گسترده در تجارت دوجانبه انجامیده است.
روزنامه دان در جمعبندی تحلیل خود مینویسد: «تیتیپی برای طالبان نه یک ابزار نفوذ، بلکه یک بار سنگین سیاسی، امنیتی و اقتصادی است؛ باری که روابط کابل با اسلامآباد را به نقطه بحران رسانده و فشارهای بینالمللی بر طالبان را افزایش داده است.»
