به گزارش ایراف، دانش در این اعلامیه توضیح داد که اصل ایده همصدایی ریشه در سیاستهای بنیادین «شورای عالی مقاومت» دارد؛ جایی که تلاشها از آغاز بر ایجاد هماهنگی و بهویژه تشکیل «یک چتر کلان سیاسی» میان احزاب و گروههای مخالف طالبان متمرکز بوده است.
او یادآور شد که در نتیجه مذاکرات یکساله با احزاب مختلف، ابتدا «جریانهای همسو» شکل گرفت، سپس این حلقه گستردهتر شد و با حضور حدود ۷۰ حزب و نهاد مدنی، «مجمع ملی برای نجات افغانستان» ایجاد گردید.
وی با اشاره به ادامه گفتگوها با جریان «حرکت ملی صلح و عدالت» به رهبری دورهای آقای شمس و با مسئولیت سیاسی محمدحنیف اتمر، گفت که هرچند این گفتگوها به سطح یک «ائتلاف رسمی» نرسید، اما زمینههای مهمی از تفاهم وجود داشت. به همین دلیل پیشنهاد شد که روند همکاری از «همصدایی و هماهنگی مواضع» آغاز شود و سپس در صورت تفاهم کامل، به مرحله ائتلاف سیاسی برسد. دانش تأکید کرد: «نتیجه این تلاشها، اعلامیه همصدایی اخیر است.»
او با اشاره به برخی سوءتفاهمها در رسانهها، تصریح کرد که همصدایی حاضر «ائتلاف سیاسی نیست» و هیچ نوع ساختار رسمی مانند منشور، اساسنامه، رهبری یا سخنگو ندارد، بلکه تنها یک هیأت مشترک برای هماهنگی سیاسی ایجاد شده است.
به گفته وی، این همصدایی در محور «مسائل کلان و عمومی» شکل گرفته و هنوز درباره جزئیات آینده کشور مذاکرهای صورت نگرفته است.
دانش با اشاره به اصول مشترکی که تقریباً همه جریانهای سیاسی افغانستان—جز طالبان—بر آن توافق دارند، گفت: بحران افغانستان راهحل نظامی ندارد؛ نظام استبدادی و انحصاری طالبان قابل قبول نیست؛ و باید یک نظام مشروع مردمی جایگزین آن شود. او افزود که برای تحقق این هدف، «انسجام و هماهنگی هرچه بیشتر میان جریانهای مخالف طالبان» شرط اساسی است و ایجاد یک آدرس واحد سیاسی میتواند نماینده مطالبات واقعی مردم افغانستان باشد.
رئیس حزب عدالت و آزادی اعلامیه همصدایی را «اقدامی مفید برای انسجام بیشتر علیه طالبان و تشدید فشار سیاسی» توصیف کرد و تأکید نمود که حزب او از این روند حمایت کامل میکند.
در پایان، دانش با تأکید بر اینکه وحدت و احترام متقابل میان اقوام کشور یک مسئولیت اسلامی و ملی است، گفت که همصدایی اخیر میتواند زمینهساز نزدیکشدن جریانهای سیاسی به «طرح واحد نجات افغانستان» باشد.
