دانش لعلی، آگاه سیاسی و از شرکتکنندگان در نشست همصدایی جریانهای همسوی افغانستان، در گفتوگو با ایراف گفت: وحدت و یکپارچگی مهمترین عامل موفقیت جریانهای سیاسی است و رهبران سنتی باید درک کنند که بدون نسل تازه متخصصان که طی دو تا سه دهه اخیر رشد کردهاند، امکان حاکمیت بر کشور وجود ندارد.
عضو رهبری مجمع ملی برای نجات افغانستان با تأکید بر اینکه همسویی سیاسی میتواند زمینه بازگشت رهبران به صحنه مدیریت کشور را فراهم کند، افزود: چنانچه رهبران بتوانند این همسویی و همصدایی را ادامه دهند، شاهد تاثیرات آن خواهیم بود.
دانش لعلی درباره روند شکلگیری نشست همصدایی گفت: بحث این همسویی از حدود دو سال پیش مطرح شده بود اما در هفتههای اخیر با جدیت بیشتری دنبال شده است.
عضو رهبری مجمع ملی برای نجات افغانستان گفت: هرچند این حرکت نواقصی دارد، اما گردهم آمدن اکثریت مخالفان طالبان در یک جریان را باید به فال نیک گرفت.
وی خاطرنشان کرد: بهتر بود این همسویی زودتر شکل میگرفت، اما اکنون نیز حضور جریانهای قدرتمندی چون مجمع ملی برای نجات افغانستان، جبهه مقاومت ملی، شورای عالی نجات و جریان صلح و عدالت در کنار یکدیگر، میتواند بر روند سیاسی کشور تأثیر بگذارد.
لعلی تأکید کرد: مردم افغانستان و مخالفان طالبان انتظار دارند همه جریانهای سیاسی و گروههای فعال کشور در یک محور واحد قرار گیرند.
وی با اشاره به سابقه کوتاهمدت ائتلافها و اختلاف میان رهبران سیاسی افغانستان گفت: امید میرود با توجه به شرایط ویژه کشور، رهبران مخالف طالبان با تکیه بر عقلانیت و مصالح مردم در کنار هم بمانند و برای رسیدن به وضعیت مطلوب تلاش کنند.
به گفته او، در چند دهه اخیر ائتلافهای متعددی در بازههای مختلف زمانی شکل گرفته اما به دلیل منافع فردی، حزبی و قومی از میان رفتهاند و عمر چندانی نداشتهاند.
لعلی همچنین با اشاره به نقش عوامل خارجی در معادلات افغانستان تصریح کرد که سیاست کشور همواره تحت تأثیر عوامل داخلی و بهویژه خارجی بوده است. با وجود این، اگر رهبران بتوانند همسویی و همصدایی واقعی ایجاد کنند، میتوان به آینده امیدوار بود.
وی عنوان کرد: رهبران سیاسی افغانستان تنها زمانی میتوانند به نتیجه برسند که نخبگان، متخصصان و نسل جوان را در کنار خود داشته باشند؛ در غیر اینصورت تکرار تکرویهای گذشته آنان را به فرجام خوبی نخواهد رساند.
تلویزیون اینترنتی ایراف آغاز به کار کرد
آخرین اخبار افغانستان را در ایراف بخوانید:
افغانستان و حقوق بشر آمریکایی: شعارهای شورانگیز، عملکرد فاجعهآمیز
