به گزارش ایراف، حضرت امالبنین زنی بود که نهتنها در جایگاه همسر امیرالمؤمنین علی(ع) منزلتی والا داشت، بلکه با معرفت و بصیرتی کمنظیر، نقش خود را در مسیر تاریخ اسلام بهگونهای ایفا کرد که اثرات آن تا امروز باقی است.
او از همان آغاز ورود به خانه امیرالمؤمنین، بزرگمنشی و اخلاقی را نشان داد که نمونهای از شخصیتهای زنانه مؤثر در تاریخ اسلام است؛ زنی که احترام به فرزندان حضرت زهرا(س) را بر هر چیز مقدم میداشت و خود را نه جایگزین، بلکه خدمتگزار آنان میدانست.
تمام فرزندانم فدای حسین(ع)
اما نقطه اوج شخصیت حضرت امالبنین در تربیت فرزندانی آشکار شد که اوج وفاداری، شجاعت و بصیرت شیعی را در واقعه کربلا رقم زدند.
تربیت چنین فرزندانی تصادفی نبود؛ نتیجه مادری بود که ایمان عمیق، وفاداری به ولایت و شناخت حق و باطل را در وجود فرزندانش نهادینه کرد.
او بهجای آنکه از فرزندانش انتظار بازگشت داشته باشد، تنها دعایش این بود که «پسرانم فدای حسین(ع) شوند»؛ دعایی که نشاندهنده اوج معرفت و جایگاه روحی اوست.
پس از واقعه کربلا، امالبنین به یکی از نقاط اتکای جامعه مدینه تبدیل شد. او با سوگواریهای آگاهانه، یاد شهدا و مظلومیت اهلبیت(ع) را زنده نگه داشت و به زبانی تبدیل شد که فاجعه عاشورا را برای مردم تبیین میکرد.
این نقشآفرینی پس از کربلا، نشان میدهد که رسالت تاریخی زنان در اسلام تنها به تربیت نسل خلاصه نمیشود؛ بلکه آنان میتوانند در عرصههای اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی نیز موثر باشند.
الگوی تاریخی برای زنان مسلمان
سالروز وفات حضرت امالبنین فرصتی است برای یادآوری اینکه تاریخ اسلام با حضور زنان فرهیخته، مجاهد و آگاه ساخته شده است.
از حضرت خدیجه(س) تا حضرت زهرا(س)، از حضرت زینب(س) تا امالبنین(س)، همگی نشان دادهاند که زنان میتوانند ستونهای پایدار حقطلبی و هدایت در جامعه باشند. نقش آنان در تحولات بزرگ تاریخی از جنس حضور فکورانه، ایمان راسخ و مسئولیتپذیری انسانی است.
یاد این بانوی بزرگ، یادآور نقش بیبدیل زنان در حفظ ارزشها و شکلدادن به آینده امت اسلامی است؛ زنانی که نه در سایه، بلکه در متن تاریخ ایستادند و راه حقیقت را برای نسلها روشن کردند.
