به گزارش ایراف، نیویورک تایمز در مقالهای امروز (۱۳ آذر) نوشت افغانهایی که پس از خروج آمریکا از کشورشان به آمریکا پناه بردند، اکنون با موجی از نگرانی و تهدیدهای اخراج مواجه شدهاند. این وضعیت پس از تیراندازی مرگبار در واشنگتن دیسی توسط یک تبعه افغان و همکار سابق سیا تشدید شده و زندگی هزاران خانواده را تحت تاثیر قرار داده است.
یک خلبان آموزشدیده آمریکا و تلاش برای بقا
عبیدالله درانی، خلبان جنگی که توسط نیروهای آمریکایی آموزش دیده، در جریان خروج از افغانستان موفق شد همراه دو فرزندش به آمریکا برسد، اما همسرش در کابل ماند. او در آریزونا به عنوان پدری تنها مشغول مراقبت از کودکان است. دورانی که برای ۱۷ دسامبر وقت مصاحبه گرینکارت داشت، اکنون نگران بازداشت یا اخراج خود و توقف روند پیوستن همسرش است.
درانی با بیان احساسات بسیاری از هموطنانش میگوید: «هر افغان نگران است. نباید همه ما را به خاطر یک نفر مجازات کنند.»
دستور توقف پروندهها و تشدید ضدیت با مهاجران
پس از حمله مرگبار هفته گذشته که به یک مرد افغان ۲۹ ساله نسبت داده شد، رئیسجمهور ترامپ دستور توقف تمام پروندههای مهاجرتی افغانها را صادر کرد. مأموران مهاجرت موظف شدهاند نزدیک به ۲ هزار افغان دارای «حکم نهایی اخراج» را شناسایی و پیگیری کنند.
ترامپ در شبکه اجتماعی خود نوشته است: «باید دوباره تمام افرادی را که در دوران بایدن از افغانستان وارد کشور شدهاند بررسی کنیم و هر بیگانهای که به کشور ما تعلق ندارد را اخراج کنیم.»
در این مقاله آمدهاست این اقدامات وحشت را در جامعه افغانهای تازه وارد ایجاد کرده است. در منطقه فینیکس که حدود ۴ هزار افغان از سال ۲۰۲۱ ساکن شدهاند و بسیاری به مراکز پناهندگان مراجعه کردهاند تا از وضعیت خود مطلع شوند.
جولیانا لارسن و رابین پیترسون، بنیانگذاران مرکز پناهندگان آریزونا، هشدار میدهند: «الان اگر کشور را ترک کنید، ممکن است اجازه بازگشت نداشته باشید. حتی با داشتن گرینکارت هم خیلی خطرناک است.»
پیشینه مهاجرت افغان ها به آمریکا و مسیر طولانی ادغام
از زمان خروج آمریکا از افغانستان در سال ۲۰۲۱، حدود ۲۰۰ هزار افغان که متحدان زمان جنگ آمریکا محسوب میشدند، وارد ایالات متحده شدهاند. بسیاری از آنها با نیروهای آمریکایی همکاری داشتند یا در سازمانهای حامی منافع آمریکا کار میکردند.
حتی عامل تیراندازی واشنگتن، رحمانالله لکنگوال، نیز عضو یک نیروی شبهنظامی تحت حمایت سیا بوده و به عنوان بخشی از برنامه محافظت از متحدان افغان وارد آمریکا شده بود.
نیویورک تایمز میافزاید سالها ورود افغانهایی که از مأموریت آمریکا حمایت کرده بودند، از حمایت دوحزبی برخوردار بود. پس از سقوط کابل، مردم آمریکا در یکی از بزرگترین کارزارهای داوطلبانه پس از جنگ ویتنام بسیج شدند تا از افغانها استقبال کنند.
پناهجویان پس از طی مراحل پیچیده امنیتی، پزشکی و اداری در کشورهایی مانند قطر، سپس هفتهها در پایگاههای نظامی آمریکا بودند و سپس در جوامع مختلف اسکان یافتند. بیشتر آنها با ویزای «پارول بشردوستانه» وارد شدند که بخشی از برنامهٔ Operation Allies Welcome بود. بعداً برای پناهندگی اقدام کردند که راهی به سوی اقامت دائم است.
«لارسن» در این باره میگوید: «آنها چهار سال تلاش کردهاند تا ثبات به دست آورند و در جامعهٔ آمریکا ادغام شوند.»
این در حالی است که هزاران افغان هنوز در کشورهایی مانند پاکستان گرفتارند، جایی که دولت آن کشور اخراج افغانها را تشدید کرده است.
تشدید ناامنی و سیاستهای محدودکننده
اما حادثه۲۶ نوامبر که به کشتهشدن یک عضو گارد، سارا بکستروم ۲۰ ساله، و مجروحشدن اندرو وولف ۲۴ ساله انجامید، آینده افغانها در آمریکا و آنهایی که قصد آمدن دارند را بیش از پیش تیره کرده است.
ترامپ اکنون اقداماتی اعلام کرده که میتواند فرصت ماندگار شدن افغانها را به خطر بیندازد؛ از جمله بازبینی امنیتی افراد دارای گرینکارت.
از روز گذشته (۱۲ آذر)، روند رسیدگی به تمام درخواستهای مهاجرتی افراد ۱۹ کشور از جمله افغانستان تعلیق شده و مشخص نیست این تعلیق چه زمانی، لغو خواهد شد.
ترس و سرگردانی در میان جامعه افغانها
حکمتالله،۳۸ ساله، سخنگوی پیشین وزارت حمل و نقل افغانستان که اکنون همراه همسر و سه دختر خردسالش در فینیکس است، نیز از نگرانیهای خود گفت. او میگوید: «فرزندانم باارزشترین چیز زندگی مناند… اگر طالبان نبود و کشور ثبات داشت، من وطن خود را ترک نمیکردم.» اما اکنون بیم دارد پرونده پناهندگیاش به خطر افتد.
