به گزارش ایراف، یک مهاجر افغانستانی به نام «رحمتالله لکنوال» روز گذشته به دو تن از اعضای گارد ملی آمریکا در نزدیکی کاخ سفید، تیراندازی کرد، در پی این اقدام، اداره خدمات مهاجرت آمریکا(USCIS) از توقف رسیدگی به پروندههای مهاجرین افغانستانی در آمریکا خبر داد.
از سوی دیگر دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا نیز گفت: این تیراندازی «عملی تروریستی» بود و خواستار بازبینی کلی پروندهی همه افغانهایی شد که پس از ۲۰۲۱ وارد آمریکا شدهاند.
به نظر میرسد این تصمیم، پاسخی به شدت احساسی به حادثه اخیر است. اما آیا میتوان بهدلیل ارتکاب جرم توسط یک فرد، یک جامعه را از امتیازات محروم کرد؟ آن هم در شرایطی که شمار چشمگیری از افغانها با انگیزه فرار از جنگ، خشونت و سرکوب به آمریکا مهاجرت کردهاند.
مهاجران افغانستانی در آمریکا؛ ناامنی، بلاتکلیفی و ترس دائمی
مهاجرین افغانستانی مقیم آمریکا که پس از سقوط حکومت سابق به آمریکا پناهنده شدهاند، حالا نگران سرنوشت پروندههای خود هستند، نگرانی و ترسی که میتواند زندگی آنها را با خطرات جدی مواجه کند.
با تصمیم ترامپ مبنی بر توقف و بازبینی پروندههای مهاجرین افغانستانی، هزاران پرونده در انتظار بررسی مجدد هستند و خطر تعلیق پناهندگی یا اخراج کامل، پناهجویان افغان را تهدید میکند.
بسیاری از کسانیکه در گذشته با آمریکا همکاری کردهاند، در داخل افغانستان با خطر مرگ مواجه هستند، با اینحال آمریکا تصمیم گرفته همه افغانها را مجازات کند و در این تصمیم تر و خشک با هم میسوزد.
بسیاری از مهاجرین افغان احساس میکنند زیر پایشان خالی شده، چون بدون ارتکاب هیچ جرمی، حالا در مظان اتهامی بزرگ قرار دارند و بهعنوان مجرم شناخته میشوند، اتهامی که میتواند زندگی آنها را به کلی دگرگون کند.
نکته قابل توجه اینجاست که این تصمیم ناگهانی تمام مهاجرین افغانستانی را در برمیگیرد و نه بخشی از آنها را. بههمین دلیل زندگی در آمریکا برای افغانها، پس از این همواره با ترس و اضطراب و نگرانی همراه خواهد بود. ترسی مداوم و نگرانی همیشگی از بازداشت، تعلیق یا اخراج!
خطرات پنهان از بازداشت تا بازگشت اجباری
اما چالش فقط برای مهاجران در داخل آمریکا نیست. افغانهایی که قصد مهاجرت به آمریکا داشتهاند، نیز شامل این تصمیم ناگهانی میشوند. یعنی حتی آنهایی که هنوز به آمریکا نرفتهاند هم دیگر شانس پذیرششان کمتر شده است.
این اقدام زنگ خطر را برای همه افغانستانیهایی که در آمریکا هستند یا در انتظار انتقال به ایالات متحده هستند، به صدا در آورده است.
از سوی دیگر، بازگشت احتمالی مهاجرین به افغانستانی که تحت کنترل طالبان است، یعنی بازگشت به جایی که تهدید بازداشت، شکنجه یا ترور وجود دارد.
چند سال گذشته نشان داده است که بسیاری از افغانهایی که در دوران حکومت سابق با خارجیها(بهخصوص آمریکا) همکاری داشتهاند، هدف خشونت، آزار و محرومیت قرار گرفتهاند. از این رو، دولت آمریکا عملاً بسیاری را با سرنوشتی خطرناک مواجه کرده است.
آیا سیاست جدید قابل دفاع است؟
قطعاً تامین امنیت شهروندان بهعهده دولت است و هر اقدام خشونتآمیز باید مورد پیگرد قرار گیرد، چه توسط مهاجر، چه شهروند. اما سیاستها نباید جمعی و کلی باشند؛ یعنی نباید همه مهاجران یک ملیت را صرفاً به دلیل عمل یک فرد مجرم، مقصر بدانیم.
اینکه یک فرد جرمی مرتکب شود، ممکن است برای هر انسانی ورای ملیت و مهاجر بودن یا نبودن، اتفاق بیفتد. چه اینکه پیش از این نیز بارها و بارها چنین اتفاقاتی تکرار شده و این اولین بار نیست که کسی در آمریکا تیراندازی میکند.
برخورد شتابزده، احساسی و غیرعقلانی ترامپ با این حادثه، بیانگر سیاست سرکوب او در مواجهه با چنین مسائلی است. سیاستی که میتواند هشداری برای مهاجرین سایر کشورها در آمریکا باشد.
نتیجه همکاری با آمریکا: تحقير، توهین و اخراج
رحمتالله لکنوال در حالی بسوی نیروهای گارد ملی آمریکا تیراندازی کرده است که بنا بر گزارشی، ویزای او منقضی شده و احتمالا با خطر اخراج مواجه بوده است.
از سوی دیگر، جان رتکلیف، مدیر سیا تایید کرده است که این فرد، با سازمان اطلاعات آمریکا(سیا) در افغانستان همکاری داشته است.
اگرچه جزییات دقیقی از وضعیت رحمتالله لکنوال در دست نیست، با اینحال به نظر میرسد او با مشکلات اقامتی در آمریکا روبرو بوده است و بههمین دلیل اقدام به تیراندازی کرده است.
تایید همکاری لکنوال با سیا، بار دیگر یادآور برخورد تحقیرآمیز آمریکا با همکاران سابق خود است. این پرونده بهخوبی نشان میدهد که همکاری با آمریکا در نهایت نتیجهای جز طرد، تحقیر و اخراج نخواهد داشت.









