به گزارش ایراف، آصف درانی، دیپلمات باسابقه و نماینده ویژه پیشین پاکستان در امور افغانستان، در یادداشتی تازه در ایکس نسبت به روابط پرتنش میان کابل و اسلامآباد هشدار داد.
او نوشت: «تنشها بین پاکستان و افغانستان باید برای افرادی که به صلح و ثبات در منطقه معتقدند، موجب نگرانی باشد. ممکن است رژیم طالبان اجازه ندهد جامعه مدنی نقش خود را ایفا کند، اما چه کسی مانع پاکستان برای اعلام هشدار میشود؟»
درانی پیشتر نیز تصریح کرده بود که طالبان عملاً قادر به اداره و کنترل افغانستان نیست و به دلیل سیاستهای سختگیرانه خود در انزوای جهانی قرار گرفته است.
به باور او، عملکرد طالبان افغانستان را به سمت تغییر رژیم سوق میدهد؛ روندی که میتواند پیامدهای خطرناک برای آینده افغانستان و منطقه داشته باشد.
او از دولت پاکستان خواست با درس گرفتن از تجربههای گذشته، از ورود به چنین مسیری پرهیز کند و خود را درگیر پروژه تغییر رژیم در افغانستان نسازد.
آقای درانی همچنین اخيرا در یادداشتی اختصاصی برای ایراف، درباره تنشهای جاری ميان طالبان و پاکستان نوشت: رهبران طالبان معمولاً تنها به تکرار این جمله بسنده میکنند که «خاک افغانستان علیه هیچ کشوری استفاده نخواهد شد»، در حالی که پرسش مشخص این است که آیا حملات تیتیپی به پاکستان از نظر آنان حلال است یا حرام.
وی افزود: در حال حاضر، براساس برآوردها، پنج تا شش هزار جنگجوی تحریک طالبان پاکستان در خاک افغانستان حضور دارند و اگر خانوادههای آنان نیز محاسبه شود، شمار این افراد به حدود ۵۰ تا ۶۰ هزار نفر میرسد. حال چگونه میتوان به کسانی که از خاک افغانستان برای حمله به پاکستان استفاده میکنند، وضعیت پناهندگی یا مهاجرت نسبت داد؟
.
او ادامه داد: حکومت طالبان در افغانستان باید موضع خود را درباره تحریک طالبان پاکستان بهطور شفاف و صریح روشن سازد و از دوگانگی و ابهام در گفتار و رفتار خود پرهیز کند.
لازم به ذکر است که با وجود برگزاری چندین دور مذاکره میان طالبان و پاکستان، اختلافات دو طرف همچنان حلنشده باقی مانده است.
منابع دیپلماتیک گزارش میدهند جمهوری اسلامی ایران تلاش دارد با برگزاری نشستهای منطقهای، نقش میانجیگر سازندهای ایفا کند.
همچنین هیئتی بلندپایه از ترکیه قرار است به اسلامآباد سفر کند تا با مقامات پاکستانی درباره یافتن راهحل برای کاهش تنشها گفتوگو کند.
این تحرکات نشان میدهد بحران میان کابل و اسلامآباد به سطحی رسیده که بازیگران منطقهای بیش از گذشته برای جلوگیری از گسترش آن فعال شدهاند.









