به گزارش ایراف، بسیاری از کاربران با ابراز خوشحالی از این رویداد، آن را نشانه‌ای از پیشرفت مسلمانان در جوامع غربی و موفقیت اقلیت‌های مذهبی در ساختارهای سیاسی دانسته‌اند.
زهران ممدانی، هندی _ اوگاندایی‌تبار و مهاجری است که گفته می‌شود شیعه مذهب است، از این رو بخش عمده افکارعمومی افغانستان نسبت به این رویداد واکنش‌هایی داشته‌اند.
در صفحات فیسبوک و ایکس (توییتر سابق)، شماری از فعالان افغانستانی با انتشار پیام‌هایی پیروزی ممدانی را نقطه عطفی در تاریخ آمریکا دانسته‌اند.
عده‌ای از کاربران با اشاره به اینکه ممدانی یک مهاجرزاده است، این نکته را برجسته دانسته و ابراز کرده‌اند در آمریکا فرقی میان مهاجر و شهروند وجود ندارد و هر کس توانایی داشته باشد، می‌تواند به بالاترین سطوح رشد کند.
محمد مرادی، نویسنده و پژوهشگر در این باره نوشته است: زهران ممدانی به پیروزی رسید و با آغاز سال جدید میلادی، به عنوان شهردار مهم‌ترین شهر آمریکا یعنی نیویورک کار خود را آغاز خواهد کرد. این خبر در رسانه‌های ایران و به ویژه حلقه‌های مذهبی این کشور بازتاب گسترده‌ای داشته که با شگفتی و تعجب همراه است. دلیل آن مشخص است زیرا اولاً زهران یک شیعه مذهب است و ثانیاً موضع ضد ترامپ و اسرائیل دارد. این دو نکته در زندگی زهران، کافی است که توجهات را در ایران جلب کند اما به نکته‌ای در زندگی او که در ایران مورد توجه قرار نگرفته، تبار و زادگاه او است. همان‌طور که اشاره شد؛ زهران، یک هندی‌تبار و متولد کشور آفریقایی اوگاندا است اما نه تنها تبار و زادگاه زهران نتوانست او را از رشد در آمریکا بازدارد بلکه سیاست‌های ضد اسرائیلی زهران هم نتوانست از پیروزی او جلوگیری کند.
وی در ادامه نوشته است: حال که پیروزی زهران در رسانه‌های ایران مورد توجه قرار گرفته است، خوب است به دلایل رشد او در آمریکا هم توجه شود. آمریکا کشور چند وجهی است که هنوز با مدینه فاضله انسانیت فاصله زیادی دارد اما این یک روی سکه است، روی دیگر سکه، فراهم بودن شرایط رشد برای کسانی است که می‌خواهند در آمریکا رشد کنند و به جایی برسند اما سیاست‌های مهاجرتی ایران، خلاف این نکته است. در حال حاضر هزاران زهران در بین افغانستانی‌های مقیم ایران حضور دارند که هم متولد ایران هستند و هم تخصص دارند اما سیاست‌های ناکارآمد و دست‌وپاگیر مهاجرتی ایران، نمی‌گذارد آنها نسبت به توانایی، ظرفیت و استعداد خود رشد کنند و به یک مقام و سمت رسمی و دولتی برسند. دکتر «احمدشاه فرهت» از پزشکان لایق افغانستان در ایران، نمونه بارزی از این سخن است که اگر قوانین مهاجرتی ایران جلو او را نمی‌گرفت، اکنون باید در سمت وزارت بهداشت ایران فعالیت می‌کرد.
وی همچنین تصریح کرد: چکیده سخن این که سرگذشت زهران ممدانی در آمریکا، تأییدی بر ناکارآمدی سیاست‌های مهاجرتی ایران است زیرا در حال حاضر در هر شهر و محله ایران، زهران‌های زیادی در بین خانواده‌های افغانستانی مقیم ایران زندگی می‌کنند که قوانین مهاجرتی ایران نه تنها به آنها اجازه نمی‌دهد در سمت‌هایی حتی رده‌پایین دولتی فعالیت کنند، بلکه برای فعالیت‌های آزاد سه نسل متولد شده افغانستانی مقیم ایران، هم موانع بزرگی ایجاد کرده است. با این وجود، جلو ضرر از هرجا گرفته شود، سود است زیرا قوانین بشری، وحی منزل نبوده و قابل تغییر هستند.
از سوی دیگر یاسر حقجو، فعال سیاسی افغانستان مقیم فرانسه در صفحه فیسبوک خود نوشته است: روزی بریتانیا بر هند فرمان می‌راند و مردمانش را زیر یوغ استعمار می‌کشید. اما تاریخ چرخید، آرام و بی‌هیاهو و امروز، فرزندان همان سرزمین که روزی استثمار می‌شدند، بر جهان نو حکم می‌رانند نه با شمشیر، بلکه با دانش و خرد.
ریشی سوناک تا دیروز نخست‌وزیر بریتانیا بود، صادق خان، شهردار لندن است. زهران ممدانی، شهردار نیویورک. کمالاهریس، معاون پیشین رئیس‌جمهور آمریکا و آجی بانگا، رئیس بانک جهانی. همگی از تبار سرزمینی‌اند که زمانی «هندِ مستعمره» نام داشت. سرزمینی که بعدها چند پاره شد و نام‌هایی چون هند و پاکستان از دل آن برخاست. اما امروز، همان مردمان که دیروز رعیت و غلام بودند، در هیأت رهبران و اندیشمندان، اربابِ معادلات جهانی شده‌اند. استعمارِ دیروز با زور بر تنها می‌نشست، و نفوذِ امروز با اندیشه در دل‌ها. تاریخ انتقام خود را می‌گیرد نه با خون، بلکه با نبوغ.
شایان ذکر است که زهران ممدانی، به مواضع ضد صهیونیستی و ضد ترامپی معروف است. او همچنین در یک سخنرانی گفته بود: الگوی مبارزاتی من در برابر تبعیض و بی‌عدالتی، «امام حسین(ع)» است.
حلیمه رمضانی، استاد سابق دانشگاه در این باره نوشته است: زهران ممدانی شهردار جدید نیویورک شد! و این کارزار را با وجود مخالفت سرمایه داران میلیاردی برد! و اینگونه درستی، شفافیت، قاطعیت و ایمان به جهان سیاست که از آن هیچ نمانده، تزریق می‌شود و به زعم بسیاری از شهروندان آمریکا تغییر می آيد و عدالت نورم خواهد شد! نه در شعار، بلکه در عمل.
در مقابل، برخی از تحلیلگران افغانستانی با احتیاط به این خبر واکنش نشان داده‌اند. آنان تأکید کرده‌اند که هرچند موفقیت ممدانی مایه افتخار است، اما نباید آن را با شرایط جوامع اسلامی از جمله افغانستان مقایسه کرد. به باور این گروه، تفاوت‌های سیاسی و فرهنگی میان آمریکا و افغانستان باعث می‌شود چنین پیشرفت‌هایی در کشورهای مسلمان به‌سادگی تحقق‌پذیر نباشد. از سوی دیگر نباید فراموش کرد که ممدانی در نهایت یک سیاستمدار آمریکایی است و نمی‌تواند به تنهایی تاثیر چندانی بر سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه آمریکا بگذارد.
زهران ممدانی، سیاستمدار ۳۴ ساله با ریشه‌ی هندی – اوگاندایی، پیش‌تر نماینده ایالت نیویورک در مجلس محلی بود و از اعضای جناح «دموکرات‌های سوسیالیست» آمریکا به شمار می‌رود. او نخستین شهردار مسلمان در تاریخ نیویورک و نخستین شهردار دارای گرایش شیعی در میان کلان‌شهرهای آمریکا محسوب می‌شود.
حسین‌علی عدالت، یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی در فیسبوک، با اشاره به جمله‌ای معروف از ممدانی نوشته است: من یک مسلمان، سوسیال دموکرات و مهاجرم و از هیچ یکی از آنها عذرخواهی نمی کنم. ممدانی خطاب به ترامپ پس از پیروزی بیانیه هشدار آمیز ارائه کرد و گفت نیویورک توسط مهاجرین آباد شده و بعد از این توسط یک مهاجر اداره می‌شود و اگر بخواهید به یک مهاجر دست درازی کنید باید از بالای تمام ما بگذرید.
مواضع چپ‌گرایانه ممدانی، مورد توجه بسیاری از فعالان سیاسی افغانستان قرار گرفته و بسیاری او را می‌ستایند، با این حال برخی دیگر نیز این سخنان او را «پوپولیستی» و شعارگونه می‌دانند.
از سوی دیگر عده‌ای با اشاره به مواضع تند ممدانی علیه ترامپ و رژیم صهیونیستی، انتخاب او را نشان از رشد دموکراسی در آمریکا می‌دانند.
محمد واعظی، شاعر افغانستانی در صفحه فیسبوک خود نوشته است: دموکراسی آمریکایی ظرفیتی را نهادینه کرده که در بستر آن اراده مردم به بهترین شکل تمثیل گردد، حتی اگر رییس‌جمهور این کشور، بسیاری از احزاب و قدرت‌های اقتصادی در مقابل آن ایستاده باشند.
باقی سمندر، بازیگر و فیلم‌ساز سابق افغانستانی در واکنش به پیروزی ممدانی، نوشته است: زهران ممدانی در یک خانواده مسلمان شیعه متولد شده و در هفت سالگی با مادر فیلم‌ساز و پدرش که استاد دانشگاه از کشور اوگاندا بوده، به نیویورک مهاجرت کرده است. او از امام حسین(ع) و عاشورا الهام گرفته و همزمان حامی سرسخت حقوق اقلیت‌ها است.
با وجود فاصله جغرافیایی، واکنش افغانستانی‌ها به این رویداد نشان می‌دهد که حضور مسلمانان و شیعیان در مناصب کلیدی جهان، برای بسیاری از مردم افغانستان الهام‌بخش و مهم است؛ به‌ویژه در کشوری که اقلیت‌های مذهبی هنوز برای دستیابی به مشارکت سیاسی گسترده با محدودیت مواجه هستند.
