به گزارش ایراف، سازمان ملل متحد هشدار داده است که با افزایش جنگها و درگیریها در سراسر جهان، اکنون بیش از هر زمان دیگری زنان و دختران کشته میشوند یا بیدفاع رها میشوند.
این گزارش که در بیست و پنجمین سالگرد قطعنامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل منتشر شده، تاکید میکند که دو دهه پیشرفت در حال از بین رفتن است. سیما باهوس، معاون دبیرکل سازمان ملل و مدیر اجرایی نهاد زنان این سازمان، گفت: «زنان و دختران به تعداد بیسابقهای کشته میشوند، از میزهای صلح کنار گذاشته میشوند و با افزایش جنگها، بدون حمایت رها میشوند. زنان به وعدههای بیشتر نیاز ندارند، آنها به قدرت، حمایت و مشارکت برابر نیاز دارند.»
بر اساس این گزارش، علیرغم شواهد فراوان مبنی بر اینکه مشارکت زنان، صلح را پایدارتر میکند، آنان همچنان تا حد زیادی از تصمیمگیری محروم هستند. آمارها نشان میدهد در سال ۲۰۲۴ میلادی از هر ۱۰ فرآیند صلح، ۹ مورد مذاکرهکننده زن نداشته و زنان تنها ۷ درصد از مذاکرهکنندگان و ۱۴ درصد از میانجیها را در سطح جهان تشکیل دادهاند.
این گزارش با اشاره به «عدم تعادل» در این باره افزود: «در حالی که هزینههای نظامی در جهان در سال ۲۰۲۴ از ۲.۷ تریلیون دلار فراتر رفت، سازمانهای زنان در مناطق جنگی تنها ۰.۴ درصد از کمکها را دریافت کردند.» به طوری که بسیاری از گروههای زنان در خط مقدم به دلیل محدودیتهای مالی با تعطیلی قریبالوقوع مواجه هستند.
سیما باهوس این دادهها را نشانهای از جهانی دانست که «به جای سرمایهگذاری در صلح، سرمایهگذاری در جنگ را انتخاب کرده است، جهانی که همچنان زنان را از شکلدهی به راهحلها محروم میکند.» این گزارش همچنین بر نیاز فوری به تغییر اساسی در دادههای جنسیتی تأکید میکند و هشدار میدهد که بدون دادههای تفکیکشده، واقعیتهای زنان در مناطق جنگی ناشناخته باقی میمانند. باهوس در پایان خواستار نتایج ملموس و قابل اندازهگیری شامل حل مناقشات از طریق راهحلهای سیاسی فراگیر، حضور بیشتر زنان در رهبری اصلاحات امنیتی و تلاشهای برای بهبودی، و پاسخگویی بیشتر در قبال تخلفات شد.
گفتنی است گزارش دبیرکل سازمان ملل متحد در مورد زنان، صلح و امنیت، سالانه و همزمان با بحث شورای امنیت در مورد قطعنامه ۱۳۲۵ منتشر میشود. این قطعنامه از همه طرفهای درگیر در منازعات میخواهد امنیت زنان و دختران را تضمین کنند و مشارکت کامل آنان در فرآیندهای صلح را ممکن سازند.
در همین رابطه، یکی از مواردی که در زمان جنگ غزه مورد توجه قرار گرفت، افزایش تلفات غیرنظامیان زن بود. دفتر حقوق بشر سازمان ملل در گزارش سال گذشته خود ذکر کرده بود که حدود ۷۰ درصد از قربانیان تایید شده طی یک دوره ششماهه در غزه را زنان و کودکان تشکیل میدادند.
در حین سفر امیرخان متقی به هند، که اولین سفر یک مقام ارشد طالبان از زمان به قدرت رسیدن آنان در سال ۲۰۲۱ محسوب میشود، یک نشست خبری در سفارت افغانستان در دهلی نو برگزار شد. گزارشها حاکی از آن است که خبرنگاران زن از حضور در این نشست محروم شدند و تنها به خبرنگاران مرد اجازه حضور داده شد.
این عملکرد با واکنش سیاستمداران و انتقاد رسانهها و نهادهای صنفی هندی مواجه شد و آنان خواستار توضیح نخستوزیر مودی شدند.
پس از فشار افکار عمومی، متقی در یک نشست خبری دوم که با حضور خبرنگاران زن برگزار شد، این اتفاق را به «یک مشکل فنی» و «لیست کوتاه دعوت» نسبت داد.
این رویداد در هند، بازتابی از سیاستهای سرکوبگرانه طالبان در داخل افغانستان بود. از زمان بازگشت به قدرت در سال ۲۰۲۱، طالبان حقوق و آزادیهای اساسی زنان را به طور سیستماتیک محدود کردهاند. نهادهای وابسته به سازمان ملل و فعالان حقوق بشر، سیاستهای طالبان را «آپارتاید جنسیتی» توصیف کردهاند.
یکی از این محدودیت ها مربوط به آموزش دختران است تنها اجازه دارند تا پایه ششم ابتدایی تحصیل کنند و حق رفتن به دانشگاه را ندارند، علاوه براین طالبان محدودیتهایی در زمینه اشتغال، حضور در عرصه عمومی و پوشش زنان اعمال کرده است.