به گزارش ایراف، طبق گزارش جدید برنامه جهانی غذا، کاهش ۴۰ درصدی کمک‌های بشردوستانه می‌تواند زندگی حدود ۱۳.۷ میلیون نفر را در سراسر جهان در معرض سطوح اضطراری گرسنگی قرار دهد.
این گزارش هشدار می‌دهد که کاهش بودجه می‌تواند وضعیت میلیون‌ها نفر از دریافت کنندگان کمک را از «بحران» به «سطح اضطراری» ناامنی غذایی (مرحله ۴ IPC) تنزل دهد که دومین سطح بالای گرسنگی در مقیاس جهانی است.
شش کشور بحران زده افغانستان، کنگو، هائیتی، سومالی، سودان جنوبی و سودان با جدی‌ترین پیامدها روبرو هستند، چرا که برنامه جهانی غذا مجبور به کاهش یا توقف کمک‌های غذایی به میلیون‌ها نفر در این کشورها شده است.
این کاهش کمک‌ها تأثیراتی فراتر از گرسنگی خواهد داشت و می‌تواند منجر به افزایش ازدواج‌های زودهنگام، ترک تحصیل کودکان، ناآرامی‌های اجتماعی، مهاجرت اجباری و تشدید بحران‌های اقتصادی و سیاسی شود.
به گزارش برنامه جهانی غذا در سومالی، از ۴.۴ میلیون نفری که با گرسنگی شدید دست و پنجه نرم می‌کنند، تنها ۳۵۰ هزار نفر در ماه آینده کمک غذایی دریافت خواهند کرد؛ این رقم در سال گذشته ۲.۲ میلیون نفر بود. در جمهوری دموکراتیک کنگو نیز ۲۸ میلیون نفر از گرسنگی شدید رنج می‌برند. در هائیتی، با وجود ۵.۷ میلیون نفر در وضعیت ناامنی غذایی شدید، کاهش بودجه موجب توقف برنامه‌های غذایی گرم و نصف شدن سهمیه‌های ماهانه شده است.
در افغانستان، کمک‌های زمستانی به شدت کاهش یافته و پیش‌بینی می‌شود تنها ۸ درصد از اهداف برنامه‌ریزی شده محقق شود. عملیات این سازمان در افغانستان با کمبود ۶۲۲ میلیون دلاری بودجه در شش ماه آینده مواجه است.
این گزارش تأکید می‌کند که تمرکز بر پیشگیری از قحطی، تأمین کمک‌هایی برای پوشش حداقل نیازها، همکاری نزدیک‌تر و سرمایه‌گذاری در برنامه‌های تاب‌آوری بلندمدت ضروری است. همچنین تأمین بودجه برای جمع‌آوری داده‌های حیاتی جهت ارزیابی دقیق گرسنگی و پیامدهای کاهش کمک‌ها، از دیگر توصیه‌های کلیدی این گزارش است.
پیش از این جان ایلیف، نماینده برنامه جهانی غذا در افغانستان اعلام کرد که سال جاری با بیشترین میزان افزایش سوء تغذیه کودکان در این کشور آغاز شده و وضعیت همچنان وخیم‌تر می‌شود.
وی به عوامل متعددی از جمله بازگشت دو میلیون مهاجر، خشکسالی طولانی‌مدت، زلزله‌های اخیر و کاهش چشمگیر کمک‌های بین‌المللی اشاره کرد که بحران را پیچیده‌تر کرده‌اند.
بر اساس آمار سازمان ملل، نزدیک به پنج میلیون مادر و کودک افغان در معرض سوء تغذیه قرار دارند، اما برنامه جهانی غذا تنها قادر است حدود ۱۰ درصد از جمعیت نیازمند را تحت پوشش قرار دهد.
