به گزارش ایراف، امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجه طالبان، در دیدار با هیأتی متشکل از ۱۳ سیک و هندوی افغان مقیم دهلی، از آنان دعوت کرد تا به افغانستان بازگردند و کسب‌وکارهای خود را از سر بگیرند. این دیدار در سفارت افغانستان در دهلی انجام شد.
هیأت حاضر در این جلسه درخواست‌های متعددی از جمله تأمین امنیت گوردواراها و معابد، اختصاص بودجه برای تعمیر و نگهداری این اماکن، آزادسازی املاک شخصی از تصرف متصرفان و دریافت ویزای چندبار ورود و خروج از هند و افغانستان را مطرح کردند.
با این حال، گولجیت سینگ، رهبر این هیأت، در گفت‌وگو با روزنامه ایندین اکسپرس بازگشت جامعه سیک و هندو به افغانستان را «بی‌معنا» خواند و امنیت زندگی تحت حکومت طالبان را نگرانی اصلی عنوان کرد.
وی افزود: «در افغانستان به غیرمسلمانان ‘کافر’ گفته می‌شود. زنان ما نمی‌توانند از خانه خارج شوند و زندگی برای آنان جهنم است.»
بر اساس این گزارش، در حال حاضر کمتر از ۵۰ سیک و هندو در افغانستان زندگی می‌کنند که عمدتاً برای مراقبت از اماکن مذهبی باقی مانده‌اند. بیش از ۹۰ درصد این جامعه به کشورهایی مانند کانادا، هند، انگلیس و آلمان مهاجرت کرده‌اند.
هارباجان سینگ، دیگر عضو هیأت، نیز بر غیرممکن بودن بازگشت تأکید کرد و گفت: «جان ما مهمترین چیز است. اگر در آنجا کشته شویم، خانواده‌هایمان چه می‌کنند؟»
با این حال، سرپرست وزارت خارجه طالبان در این دیدار تأکید کرد که افغانستان «خانه» آنان است و می‌توانند هر زمان بازگردند. همچنین گفته شده که طالبان در ماه‌های اخیر به آزادسازی برخی املاک متعلق به سیک‌ها و هندوها کمک کرده‌اند.
خروج گسترده سیک‌ها و هندوهای افغانستان پس از سال ۱۹۹۲ و با ظهور مجاهدین آغاز شد. این مهاجرت که پس از سقوط دولت مورد حمایت شوروی رخ داد، نتیجه افزایش آزار و اذیت‌ها از جمله خشونت، آدم‌ربایی، باج‌گیری و جرایم علیه زنان بود که به کاهش شدید جمعیت این اقلیت‌ها انجامید.
این وضعیت تحت حکومت طالبان در دوره‌های مختلف از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ و سپس در سال ۲۰۲۱ با تسلط طالبان بر افغانستان در ۱۵ اوت، ادامه داشت. در نتیجه، باقی‌مانده سیک‌ها و هندوها نیز کشور را ترک کردند و اکنون در کشورهای مختلفی از جمله کانادا، انگلیس، هند، سوئد و آلمان ساکن شده‌اند.
