به گزارش ایراف، به نقل از نیوز روم آمریکا، این نشست به ابتکار چهار سازمان افغان و با همکاری «دادگاه دائمی ملتها» برگزار میشود؛ نهادی مستقر در رم که از سال ۱۹۷۹ برای رسیدگی به نقضهای جدی حقوق بشر که از سوی دولتها نادیده گرفته میشود، فعالیت دارد.
اگرچه این دادگاه صلاحیت قضایی رسمی ندارد، اما از اعتبار اخلاقی و نمادین بینالمللی برخوردار است و در گذشته به بررسی جنایات جنگی در ویتنام و دیکتاتوریهای آمریکای لاتین پرداخته است.
شهرزاد اکبر، رئیس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، در گفتوگویی با تأکید بر اهمیت این دادگاه گفت: «آنچه بر زنان افغانستان میگذرد، در هیچ جای دیگر جهان رخ نمیدهد، اما دارد عادی و فراموش میشود.»
او افزود که هدف اصلی این دادگاه، نشان دادن واقعیت زندگی زنان افغانستان است؛ زنانی که از زمان بازگشت طالبان به قدرت در آگوست ۲۰۲۱، از حق آموزش، کار و حضور در عرصه عمومی محروم شدهاند.
در این نشست، چهار دادستان افغان متخصص در عدالت بینالمللی و خشونت جنسیتی، پرونده اتهامی را تنظیم کردهاند.
به گفته مدیر سازمان «رواداری»، نسخهای از کیفرخواست برای طالبان نیز ارسال شده، اما تاکنون پاسخی دریافت نشده است.
همچنین قرار است یک عالم دینی اندونزیایی در دادگاه شهادت دهد و نشان دهد که سیاستهای طالبان با آموزههای واقعی اسلام همخوانی ندارد.
دوروثی استرادا تانک، عضو گروه کاری سازمان ملل در مورد تبعیض علیه زنان و دختران، این دادگاه را «فرصتی بینظیر برای شنیده شدن صدای جمعی زنان افغانستان» توصیف کرد و گفت که تحلیل این شهادتها میتواند راه را برای پاسخگویی و عدالت باز کند، حتی اگر حکم دادگاه الزامآور نباشد.
نتیجه این دادگاه نمادین قرار است در ماه دسامبر اعلام شود و به نهادهایی چون شورای امنیت سازمان ملل و اتحادیه اروپا ارائه گردد.