به گزارش ایراف، ایندریکا راتواته، هماهنگ‌کننده ارشد کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل در کابل، به تازگی در گفت‌وگویی با «یورپا تایمز» گفت: «خانه‌های بسیاری در مناطق زلزله‌زده با مصالح ابتدایی مانند گل و چوب ساخته شده‌اند. در چنین شرایطی، فرو ریختن دیوارها و سقف‌ها، ساکنان را در خواب غافلگیر کرده و بسیاری را زیر آوار مدفون ساخته است.»
او تأکید کرد که هنوز احتمال دارد شمار زیادی از مردم در زیر آوار گرفتار باشند و عملیات نجات به دلیل انسداد مسیرهای کوهستانی با دشواری‌های جدی روبه‌روست. رانش زمین و ریزش سنگ‌ها، راه‌های ارتباطی را مسدود کرده و رسیدن نیروهای امدادی به مناطق دورافتاده را به تأخیر انداخته است.
در حال حاضر، ۲۰ تیم ارزیابی اضطراری و ۱۵ تیم سیار به مناطق آسیب‌دیده اعزام شده‌اند.
پروازهای بشردوستانه میان کابل و جلال‌آباد نیز برای انتقال تجهیزات و امدادگران افزایش یافته، اما اختلال در شبکه‌های مخابراتی و محدودیت در اعزام بالگردها، روند امدادرسانی را کند کرده است.
راتواته هشدار داد که دفن فوری اجساد انسان‌ها و دام‌های تلف‌شده برای جلوگیری از شیوع بیماری‌های ناشی از آلودگی آب ضروری است.
او همچنین بر اهمیت ارائه حمایت‌های روانی و اجتماعی به خانواده‌هایی که عزیزان خود را از دست داده‌اند تأکید کرد.
هلال احمر افغانستان نیز اعلام کرده است که امدادگران برای رسیدن به برخی روستاهای دورافتاده ناچارند ساعت‌ها پیاده‌روی کنند و سپس مجروحان را به مراکز درمانی منتقل نمایند.
در همین حال، دو بیمارستان محلی با ازدحام شدید بیماران مواجه‌اند و ظرفیت درمانی آن‌ها به شدت محدود شده است.
در همین حال، ایمی مارتین، رئیس دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل (اوچا) در افغانستان، با اشاره به نیاز فوری بازماندگان به سرپناه، پتو و غذای گرم گفت: «اگرچه تیم‌های پزشکی سیار اعزام شده‌اند، اما در زمینه ارائه خدمات تروما و کمک‌های اولیه با کمبود جدی مواجه هستیم.»
این فاجعه در شرایطی رخ داده که افغانستان همچنان با بحران‌های انسانی و اقتصادی گسترده دست‌وپنجه نرم می‌کند.
طبق برآوردهای سازمان ملل، نیمی از جمعیت این کشور، یعنی حدود ۲۲.۵ میلیون نفر، به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. کاهش بودجه‌های امدادی نیز موجب تعطیلی صدها مرکز خدمات‌رسانی شده است.
بابر بلوچ، سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، هشدار داده است که بازگشت ۲.۴ میلیون مهاجر از ایران و پاکستان در سال جاری، فشار مضاعفی بر جوامع محلی وارد کرده است.
او افزود: «بخش قابل توجهی از این افراد به مناطقی بازمی‌گردند که اکنون در اثر زلزله ویران شده‌اند.»
راتواته در پایان گفت: «ما در آستانه ناتوانی در پاسخ‌گویی به بحران‌های انسانی متعدد در افغانستان قرار داریم.»
او یادآور شد که طرح ۲.۴ میلیارد دلاری سازمان ملل برای کمک اضطراری به افغانستان در سال ۲۰۲۵ تنها ۲۸ درصد تأمین مالی شده است؛ در حالی که این کشور اکنون با وضعیت فوق‌العاده‌ای در کنار بحران‌های موجود روبه‌روست.
گفتنی‌است که زلزله‌ای قدرتمند به بزرگی ۶.۰ ریشتر در تاریخ ۳۱ آگوست ۲۰۲۵ (۹ شهریور ۱۴۰۴) شرق افغانستان را تکان داد.
این حادثه مرگبار جان بیش از دو هزار نفر را گرفت و هزاران نفر دیگر را مجروح کرد.
