به گزارش ایراف، به نقل از گزارش روز جمعه (۲۸ شهریور) این سازمان، سوزان فرگوسن، نماینده ویژه سازمان ملل برای امور زنان در افغانستان، در گفت‌وگویی با رسانه‌ها اظهار داشت: «با اینکه پس‌لرزه‌های اصلی فروکش کرده‌اند، زنان در مناطق زلزله‌زده با یک فاجعه بلندمدت مواجه‌اند. بدون کمک فوری و مؤثر، وضعیت آن‌ها وخیم‌تر خواهد شد.»
او که اخیراً از شهرستان چوکی در ولایت کنر بازدید کرده، گفت بسیاری از زنان بازمانده در چادرهای موقت زندگی می‌کنند و با شروع فصل سرما، نیاز فوری به سرپناه مقاوم دارند.
فرگوسن افزود: «این زنان نیمه‌شب هنگام وقوع زمین‌لرزه روستای خود را ترک کردند و ساعت‌ها پیاده‌روی کردند تا به محل امنی برسند. بسیاری از آن‌ها عزیزان خود را از دست داده‌اند و خانه، معیشت و منابع درآمدشان نابود شده است. یکی از زنان به من گفت: “الان دیگر هیچ چیز نداریم.”»
زمین‌لرزه‌ای به بزرگی ۶ ریشتر در نیمه‌شب ۳۱ آگوست، خانه‌های ساخته‌شده بر شیب‌های تند در ولایت کنر را ویران کرد و دست‌کم ۲۲۰۰ نفر جان خود را از دست دادند. طبق تصاویر ماهواره‌ای، بیش از ۶۴۹ هزار تُن آوار – معادل حدود ۴۰ هزار کامیون – هنوز باید پاک‌سازی شود.
بر اساس تحلیل برنامه توسعه سازمان ملل (UNDP)، دست‌کم ۲۳ هزار نفر مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند.
فرگوسن همچنین به موانع فرهنگی در ارائه خدمات بهداشتی اشاره کرد و گفت: «در برخی مناطق، زنان حاضر نیستند توسط مردان لمس شوند و مردان نیز از لمس زنان در عملیات نجات خودداری می‌کنند. این موضوع ضرورت حضور امدادگران زن را دوچندان کرده است.»
با این حال، ممنوعیت طالبان بر ورود زنان افغان به دفاتر سازمان ملل در کابل از تاریخ ۵ سپتامبر، روند کمک‌رسانی را با چالش‌های جدی مواجه کرده است.
فرگوسن تأکید کرد: «این ممنوعیت بر فعالیت‌های ما تأثیر گذاشته، چون زنان همکار ما اجازه ورود به دفتر ندارند. با این حال، زنان امدادگر همچنان در مناطق زلزله‌زده فعال هستند و نقش حیاتی ایفا می‌کنند.»
طبق گزارش UN Women، زنان و دختران بیش از نیمی از قربانیان و زخمی‌های این فاجعه را تشکیل می‌دهند و ۶۰ درصد از افراد مفقود نیز زن هستند. بسیاری از بازماندگان در فضای باز یا چادرهای موقت زندگی می‌کنند و در معرض خشونت، مین‌های زمینی و خطرات بهداشتی قرار دارند.
فرگوسن در پایان گفت: «در زندگی روزمره، زنان برای زنده ماندن و حمایت از خانواده‌هایشان با دشواری‌های زیادی روبه‌رو هستند. حالا در بی‌ثباتی و هرج‌ومرج پس از زمین‌لرزه، این دشواری‌ها چند برابر شده‌اند.»
