به گزارش ایراف؛ احمد سعیدی از چهره‌های نام آشنایی دانشگاهی در افغانستان نوشته است:
در روزهای اخیر، گزارش‌هایی از قطع اینترنت در چندین ولایت افغانستان منتشر شده است.
این اقدام طالبان نه‌تنها یک تصمیم فنی یا موقتی نیست، بلکه بخشی از یک سیاست هدفمند امنیتی، سیاسی و کنترلی است.
طالبان در شرایطی که احتمال اعتراضات مردمی، فعالیت‌های ضدحکومتی یا افشاگری رسانه‌ای وجود دارد، برای جلوگیری از گسترش اخبار و هماهنگی میان مخالفان، اقدام به قطع اینترنت می‌کنند.
اینترنت راه اصلی ارتباط مردم با خارج است. قطع آن یعنی منزوی ساختن مردم و جلوگیری از تماس با رسانه‌ها، نهادهای حقوق بشری و اپوزیسیون.
طالبان فاقد سیستم اطلاعاتی پیشرفته‌اند و برای کنترل فضای مجازی، تنها گزینه‌ای که در اختیار دارند، خاموشی کامل اینترنت و صدای مردم است.
این اقدام نه‌تنها مانع از تحصیل آنلاین، تحقیقات و آموزش می‌شود، بلکه مردم را به استفاده از روش‌های غیرقانونی مانند VPN، ماهواره و شبکه‌های موازی سوق می‌دهد.
پیامدهای منفی قطع اینترنت:
فلج‌شدن سیستم اقتصادی و بانکی
انتقال پول، داد و ستد تجاری و حواله‌ها با مشکل جدی مواجه می‌شود.
قطع ارتباطات فامیلی داخل و خارج کشور
مهاجران نمی‌توانند با خانواده‌های خود تماس بگیرند و کمک‌های مالی نیز متوقف می‌شود.
سقوط اعتماد عمومی به حکومت طالبان
مردم احساس انزوا و محرومیت از اطلاعات دارند که به کاهش مشروعیت حکومت منجر می‌شود.
ادامه این سیاست، در کوتاه‌مدت شاید آرامش ظاهری برای طالبان به‌همراه داشته باشد، اما در درازمدت، جامعه را به‌سمت انفجار اجتماعی سوق خواهد داد و ممکن است تجربه کشورهایی مانند نیپال تکرار شود.
قطع اینترنت، به‌ویژه فایبر نوری در برخی ولایت‌ها، اقدامی استراتژیک برای خاموش‌سازی صدای مردم و جلوگیری از شفافیت. اما این سیاست، طالبان را بیش از پیش در انزوای جهانی قرار خواهد داد.
