در افغانستان، جایی که بحران‌های انسانی هر روز شکل تازه‌ای به خود می‌گیرند، تصمیم طالبان برای ممنوعیت فعالیت زنان افغان در دفاتر سازمان ملل، روند کمک‌رسانی را با اختلال جدی مواجه کرده است.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل اعلام کرده که به دلیل نبود کارکنان زن، ناچار به تعطیلی هشت مرکز فعال خود در افغانستان شده، مراکزی که روزانه حدود ۷۰۰۰ نفر را ثبت و پردازش می‌کردند، و برای هزاران زن و کودک بازگشتی، تنها نقطه‌ی اتصال به حمایت بین‌المللی بودند.
حالا، این اتصال قطع شده است. نه به‌خاطر کمبود منابع، بلکه به‌خاطر حذف زنان از معادله‌ی کمک.
در نهایت، این بحران یک پیام روشن دارد: حذف زنان از ساختارهای اجرایی، نه‌تنها زنان را، بلکه کل جامعه را آسیب‌پذیرتر می‌کند.
