به گزارش ایراف و به نقل از رسانه هندی The Hans India، منیر اکنون مستقیماً با دولت ترامپ در تماس است تا درباره استخراج منابع با آمریکا به توافق برسد؛ اقدامی که می‌تواند باعث بیگانگی بیشتر جمعیت محلی و گرفتار شدن واشنگتن در منازعات داخلی و بی‌ثبات شود.
مقاله‌ای در تایمز آو ایندیا می‌نویسد: «دونالد ترامپ معتقد است پاکستان می‌تواند منبع عناصر نادر خاکی و نفت باشد. اما دولت آمریکا گزارش‌های خود را طوری ارائه نکرده که استخراج در مناطقی چون بلوچستان، وزیرستان و خیبرپختونخوا — مناطقی که نیروهای پاکستانی با آن‌ها خصومت دارند — تا چه حد دشوار یا حتی ناممکن است. این همان مناطقی است که چینی‌ها عملاً از آن‌ها کنار کشیده‌اند و همان مقاومت محلی باعث شد آمریکا مجبور به ترک افغانستان شود.»
سرجیو رستلی، کارشناس ژئوپلیتیک، هشدار می‌دهد: «اگر رئیس‌جمهور آمریکا به این مسیر ادامه دهد، واشنگتن دوباره به مناطقی بازخواهد گشت که جو بایدن بر اساس توافق‌نامه دوحه — امضا شده توسط خود ترامپ — از آن‌ها خارج شده بود.»
کارشناسان یادآوری کرده‌اند که بلوچستان همواره کانون تنش‌های قومی و سیاسی بوده و این تنش‌ها با برداشت منابع توسط قدرت‌های خارجی تشدید شده‌اند. حضور گسترده چین از طریق پروژه راهروی اقتصادی چین-پاکستان (CPEC) نیز خشم و نارضایتی مردم را بیشتر کرده است.
ورود آمریکا برای استخراج منابع می‌تواند جمعیت محلی را بیگانه‌تر کند و واشنگتن را به منازعات داخلی بی‌ثبات گرفتار سازد. رستلی تأکید می‌کند که حتی ۱۵ سال پس از تصویب متمم هجدهم قانون اساسی پاکستان، ایالت‌ها هنوز شاهد استخراج ثروت خود، انتقال درآمدها به مرکز و باقی ماندن جوامع‌شان در فقر هستند.
ایالت خیبرپختونخوا با وجود ذخایر عظیم مرمر، گرانیت، سنگ‌های قیمتی، کرومایت و مس، هنوز به شکوفایی نرسیده و ثروت طبیعی آن عمدتاً برای منافع فدرال استخراج می‌شود. در مقابل، سرمایه‌گذاری اندکی در زیرساخت‌ها، آموزش و سلامت محلی صورت می‌گیرد.
بلوچستان تراژیک‌ترین نمونه در ساختار فدرالی پاکستان است. این ایالت با منابع معدنی فراوان — از جمله مس، طلا، زغال‌سنگ و عناصر نادر خاکی — همچنان فقیرترین و عقب‌مانده‌ترین ایالت کشور باقی مانده است. برداشت منابع توسط قدرت‌های خارجی و حضور سنگین چین از طریق CPEC خشم مردم را تشدید کرده است.
رسانه هندی در ادامه می‌نویسد: «اکنون واشنگتن وارد صحنه شده است. ترامپ مواد معدنی حیاتی را به اولویت امنیت ملی ارتقا داده و منابع نادر خاکی پاکستان را به‌عنوان راهی برای کاهش وابستگی آمریکا به چین می‌بیند. اسلام‌آباد که شدیداً به ارز خارجی نیاز دارد، آماده همکاری است. اما الگو آشناست: قراردادهایی که در مرکز بسته می‌شوند، توسط ارتش اجرا شده و به مردم محلی تحمیل می‌شوند.»
مقاله افزود: «تاریخ نشان داده که این روند به کجا می‌رسد. پروژه‌هایی مانند ریکو دیک و ساین‌دک میلیاردها دلار وعده دادند، اما نتیجه فقط آوارگی، آلودگی و ناآرامی بود. اکنون با ورود سرمایه و حمایت سیاسی آمریکا، همان مدل استخراج سخت‌تر خواهد شد. نتیجه محتمل نه توسعه، بلکه سرکوب است؛ روستاهایی محصور، مخالفت‌ها جرم‌انگاری شده، حق‌الامتیازها به تأخیر افتاده و ارتش به نام امنیت استراتژیک مستقر می‌شود. خشم ضدآمریکایی افزایش خواهد یافت، زیرا مردم محلی شراکت آمریکا را چیزی جز همدستی با آمریکا نخواهند دید.»
آخرین اخبار افغانستان را در ایراف بخوانید:
قیمت امروز طلا در افغانستان (پنجشنبه 6 شهریورماه 1404)
از القاعده تا تی‌تی‌پی؛ هزینه‌های سنگین طالبان برای حمایت از پیکارجویان خارجی
قیمت افغانی به تومان و دلار امروز پنجشنبه (ششم شهریورماه ۱۴۰۴)
