به گزارش ایراف به نقل از گزارش این سازمان اطلاعاتی وابسته به امرالله صالح معاون نخست رئیس جمهور پیشین افغانستان که به تازگی منتشر شده، پول‌های عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی نخست‌وزیر طالبان، سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت کشور، فاضل مظلوم، معاون وزیر دفاع و حمیدالله آخوندزاده، سرپرست وزارت حمل ونقل و هوانوردی این گروه، از مسیر عزیزی بانک و شرکت‌های همکار آن به گردش در می‌آیند و سپس در بیرون سرمایه‌گذاری می‌شوند.
گزارش، نقش حمایتی طالبان را «بخش مهمی از سازوکار» معرفی می‌کند. چنان که به ادعای «روند سبز»، انتقال پول نقد با تکیه بر دسترسی‌های ویژه در فرودگاه کابل انجام می‌شود؛ طوری که «احمدیار گروپ»، به رهبری توکل احمدیار، با مجوزهای خاصِ وزارت حمل‌ونقل و هوانوردی طالبان، شبانه پول‌ها را بسته‌بندی و به بخش بار هواپیماها می‌برد. بعد، با پروازهای «کام‌ایر» این بسته‌ها راهی دُبی می‌گردند.
«روند سبز» ادعا دارد که خودروهای «احمدیار گروپ» با کارت‌های مخصوص در داخل فرودگاه کابل آزادانه رفت‌وآمد می‌کنند، در همان‌جا دفتر هم دارند و کار سوخت‌گیری را پوشش می‌دهند تا جابه‌جایی پول‌ها بی‌صدا انجام شود.
وقتی هواپیما در مقصد می‌نشیند، مبالغ ابتدا به حساب شرکت‌های پوششی و سپس به حساب شرکت‌های وابسته به عزیزی واریز شده و نهایتاً در پروژه‌های ملکی دُبی -از جمله جزیره‌ی «نخل جبل علی»- سرمایه‌گذاری می‌شوند.
«روند سبز» همچنین در بخشی از گزارش، نقش «شبکه صرافی انصاری جدید» را در انتقال این پول‌ها به دُبی برجسته می‌سازد. صرافی که به‌گفته وزارت دارایی آمریکا، میان سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ «میلیاردها دلار» بین افغانستان و دُبی جابهجا کرده است.
به گفته «روند سبز»، وزارت دارایی آمریکا «صرافی انصاری جدید» را تغذیه‌شونده توسط کمک‌های خارجی، عواید مواد مخدر و منابع مالی طالبان دانسته و به گفته اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده، «سوخت» شبکه‌هایی است که «شورش و فساد» را تقویت می‌کنند.
به‌نقل از «روند سبز»، چند مقام ارشد طالبان در جمع ذی‌نفعان این انتقالات و سودهای ناشی از آن اند و برایشان پرداخت‌های منظم انجام می‌شود.
درباره عبدالغنی برادر، گفته شده که به‌طور منظم «سهم» می‌گیرد و بخشی از این پول‌ها دوباره در بیرون از کشور سرمایه‌گذاری می‌شوند. درباره سراج‌الدین حقانی، گزارش می‌گوید دریافت‌های منظم به او از سوی «احمدیار گروپ» انجام می‌شود و برای جابه‌جایی پول از مسیرهایی مانند احمدیار گروپ، شرکت «داوی آیل»، کام‌ایر و گروه خیرخواه استفاده می‌شود؛ همچنین نقش برادرزاده‌اش به نام مسلم حقانی، در جاسازی و چرخاندن پول‌های او از طریق این شرکت‌ها ذکر شده است.
در مورد فاضل مظلوم، آمده که پول‌های منسوب به او همراه با وجوه خانواده احمدیار، از راه «احمدیار گروپ» و عزیزی بانک به دبی و جاهای دیگر انتقال می‌یابند. درباره حمیدالله آخوندزاده، نیز گفته شده که سهام و جاگذاری پول‌های منسوب به او از مسیر احمدیار گروپ، داوی آیل, کام‌ایر و گروه خیرخواه انجام می‌شود.
در سطح اجرایی، «روند سبز» عزیزی بانک را «کانون تسهیل» می‌داند و از چند چهره نزدیک به میرویس عزیزی نام می‌برد که کار پنهان کردن منشأ پول‌ها را پیش می‌برند؛ از جمله شهرام گلزاد، داماد عزیزی و مدیر «گلزاد گروپ»، که به ادعای این گزارش، بازوی موازی برای مخفی‌سازی مسیر پول است، و جاوید لودین، معاون پیشین وزارت خارجه در دوره جمهوری، که به گفته «روند سبز»، با ارتباطات سیاسی‌اش، بخشی از کار جابه‌جایی پول در بیرون و پیشبرد سرمایه‌گذاری‌ها را ساده می‌سازد.
گزارش همچنین از «حاجی محمد رفیع عظیمی» (صراف و فرد تحریم‌شده از سوی آمریکا در پرونده «انصاری جدید») در کنار زلگی عظیمی، رییس «عظیمی گروپ» نیز به‌عنوان پیوندهای مهم این شبکه‌ی پیچیده نام می‌برد.
«روند سبز» می‌افزاید «حاجی محمد رفیع عظیمی» که ذیل «قانون تعیین سرکردگان خارجی قاچاق مواد مخدر» آمریکا تحریم شده و به «رشوه‌دهی برای مصون‌ساختن قاچاقچیان» و «کمک مالی به طالبان» متهم است، پیش از سقوط جمهوری ساکن ترکیه بود و بعد از روی‌کارآمدن طالبان به کابل برگشته و «هرگونه معامله شهروندان آمریکایی با او ممنوع شده است.»
در کنار این‌ها، «روند سبز» می‌گوید قراردادهای رسمی برخی نهادهای بین‌المللی نیز به‌عنوان پوشش انتقالات غیرقانونی به‌کار رفته‌اند.
در گزارش به قراردادهای برنامه جهانی غذا، هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (یو‌ان‌دی‌پی)، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (آی‌سی‌آر‌سی)، کمیته بین‌المللی نجات (آ‌ی‌آر‌سی) و کمیته سوئد برای افغانستان (اس‌سی‌ای)، اشاره شده و ادعا می‌شود تاییدیه‌های پرداخت مربوط به این قراردادها برای انتقال پول به حساب‌های برون‌مرزی، دست‌کاری یا به‌عنوان پوشش استفاده شده‌اند.
در این مسیر، یک شرکت وابسته به «احمدیار گروپ» به نام «اسپشالیست کنسالتینگ»، پرداخت‌ها را از راه بانک‌های امارات (از جمله «فِرست ابوظبی بانک») و صرافی‌های کابل انجام می‌دهد.
در ضمایم گزارش «روند سبز»، نسخه‌های «ادعایی» از انتقالات میان این شرکت و اکولوگ اینترنشنل (شرکت خدمات تدارکاتی مستقر در ابوظبی) درج شده‌اند.
نام ای‌سی‌سی‌اِل اینترنشنال (شرکت ساختمانی و تدارکاتی به مالکیت حاجی حبیب‌الله پیرزاده) نیز به‌عنوان مجرای دیگر انتقال پول آمده است. شرکت‌های داوی آیل (وابسته به عبدالغفار داوی پیش از واگذاری و اکنون وابسته به احمدیار) و خیرخواه آیل (به مالکیت مایل خیرخواه و مدیریت حاجی بهادر خیرخواه) نیز در پیوند با قراردادهای مرتبط با نهادهای ملل متحد به‌عنوان پوشش انتقالات آمده است.
همچنین گروه «نجیب زراب» در کابل به‌عنوان تسهیل‌گر مالی-بازرگانی معرفی شده که با بهره‌گیری از شبکه واردات و صادرات و صرافی‌ها، پول‌ها را به دُبی منتقل می‌کند.
گزارش همچنین تصویر ارائه‌شده از سوی میرویس عزیزی را کنار این ادعاها قرار می‌دهد و می‌گوید وعده‌هایی مانند سرمایه‌گذاری ده میلیارد دلاری در بخش انرژی و راه‌آهن افغانستان، طرح سه میلیارد درهمی شفاخانه در دبی و برنامه‌ی پنج‌صد میلیون دلاری برای مجتمع بزرگ درمانی در کابل، تا زمان انتشار گزارش به پیشرفت ملموسی نرسیده است.
به‌نقل از ضمایم، صورت‌های مالی سال منتهی به جدی ۱۴۰۲ کاهش سودآوری عزیزی بانک را نشان می‌دهند و روند «فشار بر نقدینگی» در این بانک طی سه‌سال پسین گزارش شده است. در بخش مناقشه‌های حقوقی نیز به توافقی اشاره شده که طبق آن نماینده‌ی میرویس عزیزی، تعهد پرداخت ۵۸ میلیون دلار منفعت را به سید رحمت‌الله صدیقی، سهام‌دار باختربانک، بر عهده گرفته بود که به سرانجام نرسیده؛ و چند دعوای مالی هم در سال ۱۳۹۹ به دادستانی کل دولت پیشین سپرده شده است.
این گزارش در حالی منتشر می‌شود که تا کنون مقام‌های طالبان و میرویس عزیزی به آن واکنش نشان نداده‌اند.
آخرین اخبار افغانستان را در ایراف بخوانید:
آغاز رسمی پروژه ۱۰ میلیارد دلاری تولید برق در هرات با سرمایه‌گذاری عزیزی گروپ
قرارداد ۱۰ میلیارد دلاری طالبان با عزیزی: تحول در انرژی یا نمایش تبلیغاتی؟
