هشدار: این گزارش حاوی صحنههای تکاندهنده است که ممکن است برای شماری از خوانندگان، آزاردهنده باشد.
به گزارش ایراف، امروز ۲۶ آگوست است. چهار سال پیش در چنین روزی در سال ۲۰۲۱ میلادی هزاران افغانستانی در پی سقوط کابل به دست طالبان، خود را وحشتزده به فرودگاه کابل رسانده بودند تا از کشورشان بگریزند؛ اما شاید هیچکس خطر یک انفجار مرگبار و سپس تیراندازیهای وحشیانه علیه جمعیتی بیسلاح و بیپناه را هرگز پیشبینی نکرده بود.
لباسها و تکههای بدن از آسمان میبارید
میلاد که حالا ۲۳ سال دارد و در آن زمان ۱۹ساله بود، به ایراف میگوید: «پدرم بو برده که اینجا امن نیست.»
میلاد و دو خواهرش به همراه پدرشان که کارمند امنیت ملی افغانستان و مادرشان که معلم بود، پس از هماهنگیهای لازم قصد خروج از کشور را داشتند. آنها دو شب قبل از انفجار را در گوشهای از فرودگاه سپری کردند.
به گفته میلاد وقتی هماهنگی تکمیل شد و قرار شد آنها به ورودی که مدارکشان بررسی میشد نزدیک کنند، پدرش که یک نظامی کارکشته بود «بو برده بود» که آنجا امن نیست. میلاد میگوید: پدرم همان روز، مادرم را برای صحبتکردن از ما دورتر کرد و به او گفت که حس میکند اینجا قرار است اتفاقی بیافتد.»
میلاد میگوید: «وقتی مادرم به ما گفت که پدرش حس خوبی ندارد و باید فورا میدان (فرودگاه) را ترک کنند، من و خواهرانم مخالفت کردیم.» به گفته میلاد ۱۱ دقیقه بعد، صدای انفجار «بسیار قوی» کسانی را که در سایه دیوارها خوابیده بودند بیدار کرد و تعداد زیادی در همان لحظه اول انفجار کشته شدند.
این شاهد عینی کشتار فرودگاه کابل به ایراف میگوید: «ما واقعا نمیدانیم که چطور از جایی که قبل از انفجار بودیم حدود ۵۰ متر دورتر پرت شدیم. مادرم اصلا از ما جدا بود، دو خواهرم را یک ساعت بعد از انفجار پیدا کردیم.»
میلاد میگوید: «من خودم دیدم پیراهنها و تکههای بدن از آسمان میبارید، زنان کودکانشان را در آغوش گرفته بودند و اینسو آنسو دنبال پناهگاه میدویدند. سربازان خارجی با اسلحه پیشرفتهشان به سمت مردم مستقیم شلیک میکردند و افراد به زمین میافتادند.»
میلاد به گزارشهای رسانهای از این رویداد اشاره میکند و میگوید: «من تا هنوز جایی نخواندم که بگویند سربازان آمریکایی مستقیم به سمت مردم شلیک کردند…» او میپرسد: «حالا که خارجیها رفتهاند چرا رسانهها نمیآیند با شاهدان عینی حرف بزنند تا بدانند دهها نفر در آن روز با شلیک گلولههای آمریکایی کشته شدند؟!»
سربازان خارجی فقط شلیک میکردند اینکه چه کسی کشته میشود مهم نبود
مرضیه یکی دیگر از بازماندگان حمله فرودگاه کابل است. او که اکنون ۲۲ سال دارد و در گذشته گیتار مینواخت، دانشگاه کابل را ناتمام گذاشت و چهار سال پیش، برای خروج از افغانستان ۵ روز را با خانوادهاش در فرودگاه کابل گذراند تا بتواند راهی برای خروج پیدا کند. چشمدید مرضیه بسیار وحشتناکتر از چیزی است که در تصاویر و گفتههای شاهدان عینی شنیدهایم.
او به ایراف میگوید: «ما از انفجار دور بودیم؛ چون هیچ راه مطمئنی برای خروج نداشتیم؛ ولی رفتآمدها و اتفاقات را میدیدیم.»
مرضیه میگوید: «انفجار فقط یک دقیقه رخ داد. ما دیدیم که اجساد در نقاط دورتر از انفجار افتادند؛ ولی آمار تلفات را شلیک مستقیم نیروهای خارجی بالا برد. او میگوید سربازان خارجی در میان مردم ایستاده بودند و دست بهماشه دورخودشان میچرخیدند و شلیک میکردند اینکه چهکسی کشته میشود مهم نبود.»
این شاهد عینی به ایراف میگوید: «پدرم وقتی دید که سربازان خارجی بهجای کمک بهمردم، مستقیم شلیک میکنند ما را از میدان (فرودگاه) خارج کرد و گفت: افغانستان میمانیم به کشورهایی نمیرویم که سربازانشان در میان خون و خاک، کودکان و زنان را با شلیک مستقیم میکشند.»
سربازان ناتو و آمریکایی از پشت به مردم تیراندازی میکردند
شکوفه مادر دو فرزند که در روز ۲۶ آگوست ۲۰۲۱ در نزدیکی انفجار بوده، به ایراف میگوید: «من با چشمان خودم دیدم کسانی که دستهای خود را به گوشهایشان گرفته بودند و فرار میکردند سربازان ناتو و آمریکایی از پشت سر به آنها شلیک میکردند.»
شکوفه به یاد میآورد که حدود ۲۰ دقیقه بعد از انفجار حتی خارجیها به سمت مردم شلیک میکردند و مردم را از روی جنازههای عزیزانشان متفرق میکردند.
این گفتهها در حالی مطرح میشود که نهادهای نظامی و دولتی آمریکا و دیگر کشورهای عضو ناتو هنوز با گذشت چهار سال از انفجار، هنوز تن به واقعیت نمیدهند و گزارشهای مبنی بر شلیک سربازان خارجی بهسمت مردم بیگناه را انکار میکنند.
این رویداد در ۲۶ آگوست ۲۰۲۱ در «ابیگیت» فرودگاه کابل در جریان عملیات تخلیه نیروهایی آمریکایی رخ داد و بنا بر روایت رسمی رسانههای غربی، منجر به کشتهشدن ۱۳ نظامی آمریکایی و حدود ۱۷۰ شهروند افغانستان شد.
ارتش آمریکا بعد از مدت دو سال ادعا کرد که تلفات جانی این رویداد ناشی از انفجار انتحاری داعش بوده و هیچکدام از قربانیان بر اثر تیراندازی کشته نشدهاند.
سخنگوی وزارت دفاع انگلیس هم گفت که نیروهای این کشور برای جلوگیری از افزایش هجوم، «تیر اخطار هوایی» شلیک کردند و هیچیک از گلولهها به سمت مردم شلیک نشده است.
ایراف که با چندین شاهد عینی آن رویداد بهصورت مستقیم گفتگو کرده دریافتهاست که تعداد زیادی از قربانیان با شلیک سربازان آمریکایی و انگلیسی حاضر در محل انفجار کشته شدهاند.