به گزارش ایراف، در پی ممنوعیت آموزش دختران در مدارس عمومی، دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی، طالبان اکنون گام دیگری در مسیر محدودسازی آموزش زنان برداشته‌اند: تعطیلی مدارس مذهبی دخترانه.
این در حالی است که ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان در گفتگو با رسانه‌ها بسته‌شدن مدارس دینی به‌روی دختران را دروغ و بی‌اساس دانسته و تأکید کرده که تاکنون هیچ گونه تصمیمی در سطح رهبری طالبان در این زمینه گرفته نشده است.
به نقل از منابع، رهبر طالبان به وزارت‌های آموزش و تحصیلات عالی به‌صورت شفاهی دستور داده است که به‌تدریج زنان و دختران را از رفتن به مدارس دینی نیز منع کنند و در گام نخست، صدور اسناد فراغت را متوقف سازند.
هبت‌الله در توجیه این تصمیم، به دوره خلافت عمر اشاره کرده و گفته است: همان‌گونه که در آن زمان زنان از رفتن به مسجد منع شده بودند، امروز نیز بیرون شدن آنان از خانه برای هرگونه آموزش ناروا است.
این استدلال با مخالفت شماری از وزیران طالبان روبه‌رو شده است. برخی استدلال کردند که این تصمیم در تضاد آشکار با آیهٔ قرآن «هَل یستوی الذین یَعلَمون والذین لا یَعلَمون» و حدیث پیامبر «طلب العلم فریضة علی کل مسلم» قرار دارد.
بسیاری از علمای دینی و فعالان حقوق بشر نیز این اقدام را مغایر با آیات قرآن و احادیث پیامبر اسلام دانسته‌اند. در قرآن کریم، آیات متعددی بر اهمیت علم‌آموزی برای همه مسلمانان، بدون تمایز جنسیتی، تأکید دارد. پیامبر اسلام نیز فرموده‌اند: «طلب علم بر هر مسلمان واجب است.»
این حدیث که در منابع معتبر اسلامی آمده، به‌روشنی نشان می‌دهد که آموزش نه‌تنها حق، بلکه وظیفه‌ای دینی برای زنان و مردان است.
از نگاه ناظران، جناح‌هایی که گرایش‌های سنتی‌تر دارند، خواهان محدودسازی کامل آموزش زنان هستند، در حالی‌که برخی اعضای معتدل‌تر این گروه، نگران پیامدهای داخلی و بین‌المللی چنین تصمیماتی‌اند.
عده‌ای از رهبران طالبان همچنین گفته‌اند که این سیاست در واقع نسخه غیرمستقیم استخبارات آمریکا و پاکستان است تا طالبان را از درون دچار شکاف کنند و خشم مردم را علیه آنان افزایش دهند.
به باور بسیاری از افغان‌ها، سخت‌گیری‌های روزافزون رهبر طالبان، چنان یأس و سرخوردگی به‌وجود آورده که حتی شماری حاضراند، بازگشت بازیگران گذشته را ترجیح دهند، زیرا در آن زمان دست‌کم آموزش دختران به‌طور کامل از بین نرفته بود.
تحلیلگران برخی از اهداف احتمالی طالبان برای محدودیت آموزشی زنان و دختران را تحکیم کنترل اجتماعی از طریق محدودسازی نقش زنان در جامعه، جلوگیری از شکل‌گیری نسل تحصیل‌کرده‌ای که ممکن است با ایدئولوژی طالبان مخالفت کند و تلاش برای بازتعریف نقش زن در چارچوب سنتی و محافظه‌کارانه می‌دانند.
با این حال به باور ناظران؛ افزایش نارضایتی عمومی، به‌ویژه در میان خانواده‌هایی که دخترانشان در مدارس مذهبی و عمومی تحصیل می‌کردند، تشدید انزوای بین‌المللی افغانستان و قطع کمک‌های بشردوستانه، تضعیف مشروعیت دینی طالبان در میان مسلمانان جهان و گسترش مهاجرت نخبگان و خانواده‌های تحصیل‌کرده به خارج از کشور می‌توانند از پیامدهای مستقیم ادامه این روند باشد.
