به گزارش ایراف، ضیاءالرحمن، نویسنده پاکستانی، در مقاله‌ای در روزنامه دان نوشت: چهار سال پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان در اوت ۲۰۲۱، خوش‌بینی اولیه در پاکستان نسبت به این تحول به‌عنوان یک پیروزی ژئوپلیتیکی جای خود را به نگرانی‌های فزاینده داده است.
وی افزود: در تابستان ۲۰۲۱، در حالی که طالبان کابل را تصرف کردند، مقامات و تحلیلگران پاکستانی این رویداد را فرصتی برای کاهش نفوذ هند، کمرنگ شدن حضور غرب و تقویت نقش پاکستان در منطقه می‌دیدند. عمران خان، نخست‌وزیر وقت، از این لحظه به‌عنوان رهایی از غل و زنجیرهای بردگی یاد کرد و برخی سیاستمداران دیگر نیز از ظهور یک بلوک جدید منطقه‌ای سخن گفتند. اما اکنون پاکستان با افزایش خشونت‌های شبه‌نظامی در مناطق خیبر پختونخوا و بلوچستان مواجه است که تهدید به گسترش به داخل کشور دارد.
او با اشاره به وضعیت گروه‌های مسلح نوشت: بازگشت طالبان به قدرت، گروه‌هایی مانند تحریک طالبان پاکستان (TTP)، جناح حافظ گل بهادر و ارتش آزادی‌بخش بلوچ (BLA) را جسور کرده است. داعش خراسان نیز پس از تضعیف در گذشته، بار دیگر در مناطق مرزی پاکستان ـ به‌ویژه باجور ـ فعال شده و حملات متعددی انجام داده است.
این نویسنده خاطرنشان کرد: گزارش شاخص تروریسم جهانی (GTI) نشان می‌دهد پاکستان اکنون دومین کشور آسیب‌دیده از تروریسم در جهان است، با سه گروه TTP، BLA و داعش خراسان در میان مرگبارترین سازمان‌های تروریستی دنیا. از سال ۲۰۲۱، حملات تروریستی در پاکستان ۷۰ درصد افزایش یافته و در سال ۲۰۲۴ به ۵۲۱ مورد رسیده که ۸۵۲ کشته برجای گذاشته است.
وی یادآور شد: پیش از ۲۰۲۱، عملیات‌هایی مانند ضربِ عضب در سال ۲۰۱۴ توانسته بود شبه‌نظامیان را تضعیف کند، اما مذاکرات صلح آمریکا و طالبان در دوحه و خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، به احیای گروه‌هایی مانند TTP کمک کرد. اتحاد مجدد جناح‌های پراکنده TTP تحت رهبری مفتی نور ولی و حمایت‌های لجستیکی و تاکتیکی از سوی طالبان افغانستان، این گروه را تقویت کرده است.
او همچنین تأکید کرد: گزارش سازمان ملل تأیید می‌کند که TTP در محیطی سهل‌گیرانه در افغانستان فعالیت می‌کند و حدود ۶۰۰۰ جنگجو و سلاح‌های پیشرفته در اختیار دارد.
این نویسنده درباره شرایط داخلی پاکستان نوشت: در داخل کشور، اجماع سیاسی برای مقابله با این تهدید وجود ندارد. احزاب اصلی مانند تحریک انصاف پاکستان، جمعیت علمای اسلام و حزب ملی عوامی با عملیات نظامی جدید مخالفت می‌کنند و خواستار مذاکره با طالبان از طریق جرگه‌های محلی هستند. اما مذاکرات با TTP به دلیل خواسته‌های غیرقابل‌قبول این گروه ناکام مانده است.
وی افزود: طالبان افغانستان نیز از اقدام علیه TTP خودداری می‌کند و آن‌ها را به‌عنوان خویشاوندان ایدئولوژیک و تاریخی خود می‌بیند. این رابطه ریشه در پیوندهای عمیق فرهنگی، ایدئولوژیک و عملیاتی دارد که قطع آن برای طالبان دشوار و حتی خطرناک است.
او در پایان نتیجه گرفت: پاکستان اکنون با چالش‌های پیچیده‌ای مواجه است: افزایش خشونت‌های شبه‌نظامی، روابط پرتنش با طالبان، فقدان اجماع سیاسی داخلی و فشارهای اقتصادی و اجتماعی. در حالی که طالبان با منابع محدود توانسته‌اند کنترل داخلی خود را حفظ کنند، پاکستان با وجود زیرساخت‌های امنیتی قوی در برابر شورش‌های فزاینده ناکام مانده است. این وضعیت نیازمند بازنگری اساسی در دکترین امنیتی پاکستان است. آیا ابزارها و استراتژی‌های قدیمی همچنان کارآمد هستند؟ اسلام‌آباد ممکن است به‌زودی مجبور به انجام عملیات نظامی گسترده‌تر شود، اما موفقیت این اقدامات به بازسازی اعتماد عمومی و اجماع سیاسی بستگی دارد. مسیری که پاکستان انتخاب کند، نه‌تنها این موج شورش را مهار خواهد کرد، بلکه آینده امنیتی کشور را برای سال‌های آتی رقم خواهد زد.
«آخرین اخبار افغانستان را در ایراف بخوانید»
بیشتر بخوانید:
بحران کمبود نیروی کار در تهران؛ خروج کارگران افغانستانی پروژه‌های شهری را فلج کرد
سازمان ملل: شدیدترین بحران حقوق زنان در افغانستان رقم خورده است
پیش‌بینی وضعیت آب و هوای افغانستان (یکشنبه، ۲۶ مردادماه ۱۴۰۴)
قیمت افغانی به تومان و دلار امروز یکشنبه (۲۶ مردادماه ۱۴۰۴)
