به گزارش ایراف، احمد مسعود که یکی از مطرح‌ترین جبهات ضد طالبان را رهبری می‌کند، به تازگی در اظهاراتی با انتقاد از کارنامه چهارساله طالبان تاکید کرد که راهی جز مقاومت در برابر این نظام وجود ندارد.
او خاطرنشان آنچه امروز در افغانستان جریان دارد، «ظلمی است که طالبان در حق زن و مرد افغانستان و حتی در حق خودشان انجام می‌دهند».
مسعود افزود که طالبان نه نیاز مردم را درک می‌کنند و نه حال آنان را، و هزاران فرصت از دست رفته مردم افغانستان نتیجه همین حاکمیت است.
به گفته او، «طالبان نشان داد که حلقه تصمیم‌گیری‌اش نه به منفعت افغانستان و نه به خیر و صلاح این کشور کار می‌کند و راهی جز مقاومت برای تغییر وجود ندارد».
مسعود تصریح کرد که جبهه مقاومت ملی باید فعالیت چهار سال گذشته خود را بازبینی کند و حتی این پرسش را مطرح کند که آیا «فردی به نام مسعود توانسته در مسیر منفعت مردم باشد یا نه».
او با بیان این‌که «مردم افغانستان نباید نسبت به سرنوشت خود بی‌تفاوت شوند»، افزود: «به مرحله‌ای رسیده‌ایم که باید به مراتب جدی‌تر، محکم‌تر و قوی‌تر برای یک حکومت عزتمندانه و شرافتمندانه تلاش کنیم».
رهبر جبهه مقاومت ملی افغانستان در ادامه یادآور شد که شرایط افغانستان در چهار سال گذشته نشان داده که امید بستن به هر نیروی خارجی، راه‌حلی برای مشکلات افغانستان نیست.
او گفت: «هر نسخه خارجی در تاریخ نشان داده که راهی [است که به] جز تباهی، به سمت سلامتی نرفته است.»
خروج آمریکا از افغانستان و به موازات آن فروپاشی حکومت جمهوری اسلامی افغانستان، اغلب نیروهای موجود در بدنه و خارج از بدنه نظام را به یکبارگی به کشورهای مختلف متواری و پراکنده ساخت.
در این میان تنها نیروی مخالفی که در همان آوان تسلط طالبان بر کابل شکل گرفت و حتی دو سه هفته ولایت پنجشیر را در اختیار داشت، نیروی موسوم به جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود پسر احمدشاه مسعود بود.
پس از تصرف پنجشیر توسط طالبان تا چند ماه هیچ نیرویی در مقابل طالبان قرار نگرفت اما با فرا رسیدن فصل بهار تحرکات نظامی جبهه مقاومت بار دیگر در دو منطقه پنجشیر و اندراب (اندراب دره متشکل از سه شهرستان در مجاورت پنجشیر در ولایت بغلان می‌باشد) از سر گرفته شد.
این تحرکات نظامی هر چند خیلی محدود و مقطعی است اما حداقل تلاش نظامی حساب می‌شود که علیه طالبان در حال حاضر وجود دارد.
این جبهه اما از ضعف‌های جدی در برابر طالبان رنج می‌برد. غیبت رهبران جبهه در میدان، ناکامی در جذب حمایت‌های خارجی و ناکامی در فراگیر کردن جبهه از ضعف‌های اساسی آن به حساب می‌آید.
این جبهه نتوانسته با جبهات دیگر ضد طالبان متحد شود و یک چتر کلان و قدرت‌مند را علیه طالبان ایجاد کند. تا کنون به دلیل همین ضعف‌ها و ممکن دلایل دیگر از جمله آنچه که “انحصار قومی خوانده” می‌شود، این جبهه چالشی جدی در برابر طالبان خلق نتوانسته است.
