به گزارش ایراف، حزب التحریر افغانستان با انتشار اعلامیه‌ای تأکید کرده که سقوط حکومت جمهوری در افغانستان باید راه را برای تأسیس “خلافت” هموار می‌کرد، اما طالبان نیز روش جمهوریت را در پیش گرفتند.
در این اعلامیه آمده: با وجود سخن از “سقوط جمهوریت”، لیکن ساختار سیاسی، قوانین، پالیسی‌ها و بنیادهای فکری آن پابرجاست. متأسفانه حُکام فعلی در کنار تأثیرپذیری از عرف افغانی، از واقع‌گرایی سیاسی و ملی‌گرایی که از ویژگی‌های جمهوریت بود، در تصمیمات کلان سیاسی استفاده می‌کنند. مثال بارز آن تأکید بر منافع ملی و پیوستن به نظم سکولار جهانی است. پس، با تغییر چهره‌ها یا فروپاشی یک ساختار پوسیده حکومتی، نمی‌توان ادعای ریشه‌کن نمودن جمهوریت را نمود.
حزب التحریر افغانستان در ادامه خواستار اجرای کامل شریعت، جهاد فراتر از مرزهای افغانستان، رد سیاست‌های سکولار و حکمرانی مبتنی صرف بر قدرت اسلامی شده و گفته است که قدرت باید از سوی مسلمانان از طریق “بیعت” باشد، نه از طریق به رسمیت شناخته شدن توسط کشورهای خارجی.
این در حالی‌است که حزب التحریر افغانستان در سال‌های گذشته نیز طی گردهمایی‌هایی در چندین ولایت این کشور، بر تاسیس خلافت اسلامی تاکید کرده بود.
طی دو سال اخیر، طالبان فعالیت این حزب در افغانستان را ممنوع و برخی افراد وابسته به آن را بازداشت کرد.
اداره اطلاعات طالبان در سال ۱۴۰۲ خورشیدی، اعلام کرد که به‌دلیل حاکمیت این گروه بر افغانستان، به پرچم، حزب و گروه دیگری نیازی نیست.
در پی صدور این دستور، شماری از اعضای حزب‌التحریر در کابل، بدخشان و تخار بازداشت و زندانی شدند.
همچنین ندامحمد ندیم، سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان و مقام‌های این گروه در بدخشان، در سخنرانی‌های‌شان تاکید کردند که نیازی به فعالیت گروه‌ها و احزابی مانند حزب‌التحریر نیست، چون “شریعت اسلامی” در نظام طالبان “اجرا می‌شود.”
گفتنی‌است که حزب التحریر در ۱۹۵۳ در فلسطین تاسیس شد و در طی نزدیک به دو دهه اخیر، فعالیتش را به افغانستان گسترش داده است. دولت پیشین افغانستان فعالیت این حزب را به‌صورت رسمی غیر‌قانونی اعلام نکرده بود، اما برگزاری گردهمایی‌های این حزب با محدودیت‌هایی مواجه بود.
