به گزارش ایراف، دوستان و نزدیکان قاسمیار امروز به رسانه‌ها گفته‌اند که او براثر بیماری سرطان درگذشته است.
قاسمیار ریاست کمیسیون مستقل و ویژه برگزاری لویه‌جرگه اضطراری سال ۱۳۸۱ هجری خورشیدی افغانستان را بر عهده داشت و از اعضای ارشد شورای عالی صلح پیشین این کشور بود.
او همچنین یکی از شخصیت‌های برجسته حقوقی و سیاسی افغانستان بود که در عرصه‌های مختلف ملی و بین‌المللی نقش‌آفرینی کرد.
نگاهی به زندگی‌نامه و تحصیلات محمد اسماعیل قاسمیار
قاسمیار در شهر هرات در خانواده‌ای روشنفکر به دنیا آمد.
پدرش، مرحوم ابوالقاسم (بیات)، از مبارزان برجسته در جریان استقلال افغانستان بود.
او تحصیلات عالی خود را در رشته حقوق و علوم سیاسی به پایان رساند و دارای رتبه علمی «قانونپال» معادل «Associate Professor» در امور قانون‌گذاری و تحقیقات حقوقی بود.
قاسمیار بیش از شش سال در دانشکده شرعیات دانشگاه کابل به تدریس حقوق اساسی پرداخت و همچنین در زمینه آموزش دادستان‌ها و تدوین قوانین مدنی و جزایی افغانستان نقش مؤثری داشت.
او از بنیان‌گذاران مرکز ستاژ و مطالعات قضایی در سال ۱۳۴۷ بود که به تربیت قضات و تقویت نظام قضایی افغانستان کمک شایانی کرد.
پس از موافقت‌نامه بن، قاسمیار به عنوان رئیس کمیسیون مستقل تدویر لویه جرگه اضطراری افغانستان منصوب شد.
این جرگه(نشست) با حضور ۱۶۵۲ نماینده از اقشار مختلف جامعه افغانستان برگزار شد و برای نخستین بار اعضای آن از طریق انتخابات عمومی انتخاب شدند.
وی به عنوان مشاور امور بین‌الملل شورای عالی صلح افغانستان فعالیت کرد و در مذاکرات صلح، به‌ویژه با حزب اسلامی، نقش فعالی داشت. او همچنین به عنوان رئیس شورای انسجام ملی و مطالعات استراتژیک افغانستان در دوران مهاجرت فعالیت می‌کرد.
قاسمیار کتابی با عنوان «خاطرات حقوقی و سیاسی» منتشر کرده است که در آن به تجربیات و دیدگاه‌های خود در زمینه‌های مختلف حقوقی و سیاسی پرداخته است.
