به گزارش ایراف، جان لی اندرسن، روزنامهنگار سرشناس آمریکایی، در کتاب تازه خود با عنوان «باختن یک جنگ» (To Lose a War)، به بررسی 20 سال حضور ایالات متحده در افغانستان و پیامدهای فاجعهبار آن پرداخته است.
او در این کتاب، خاطرات خود از گزارشگری در مناطق جنگی افغانستان را با نقد تند از سیاستهای ناکام آمریکا در این کشور ترکیب کرده است.
اندرسن که سالها برای نشریه نیویورکر از افغانستان گزارش تهیه میکرد، معتقد است «افغانستان هرگز بدون خونریزی وارد مرحله جدیدی نشده است.»
به گفته او، برخلاف تصور غرب که تغییرات سیاسی باید از طریق مذاکرات صلح صورت گیرد، در افغانستان «گذارهای تاریخی همواره با خون رقم خوردهاند» و حکومت طالبان نیز با ادامه سرکوب، این چرخه خشونت را تداوم بخشیده است.
او در بخشی از کتاب به خاطرات خود از کابل اشاره میکند و مینویسد: «کابل در میان دیوارهای بتنی محصور شده بود و غربیها کاملاً از مردم افغانستان جدا بودند.»
اندرسن تأکید دارد که ارتش آمریکا، با وجود داشتن سربازان آرمانگرا، از ابتدا محکوم به شکست بود، چون هرگز «واقعاً با افغانستان تعامل نکرد.»
این روزنامهنگار همچنین از سفر خود به افغانستان پس از سقوط دولت پیشین و روی کار آمدن طالبان میگوید. او با مقامهای طالبان در کابل و بامیان گفتوگو کرده، اما به این نتیجه رسیده که «طالبان همان چهره سرکوبگر گذشتهاند» و هیچ نشانهای از تغییر در رفتار آنها ندیده است.
اندرسن با اشاره به وضعیت زنان افغانستان مینویسد که تقریباً تمام زنانی که با آنها گفتوگو کرده، «خواستار فرار از کشور بودند» و بسیاری از آنها از همان ابتدا میدانستند چه سرنوشتی در انتظارشان است.
او در پایان هشدار میدهد که افغانستان همچنان در معرض تهدید گروههای افراطی مانند داعش خراسان است و خشونت، بخش جداییناپذیر از آینده این کشور باقی خواهد ماند.