تلاش طالبان برای گسترش آبیاری قطره‌ای در هرات

به گزارش ایراف، در جلسه‌ای به ریاست اسلام‌جار، والی طالبان در هرات، با حضور کارشناسان کشاورزی، اتحادیه میوه‌فروشان و نمایندگان مؤسسات بین‌المللی، موضوع ترویج سیستم آبیاری قطره‌ای در شهرستان‌های اوبه و چشت شریف مورد بحث قرار گرفت.

کارشناسان بخش کشاورزی در این نشست بر اهمیت آبیاری قطره‌ای تأکید کردند و پیشنهادهای خود را برای گسترش این سیستم در مناطق آسیب‌پذیر ارائه دادند.

از سوی دیگر نمایندگان مؤسسات ملی و بین‌المللی با استقبال از برنامه‌های بهبود معیشت مردم، آمادگی خود را برای همکاری با کشاورزان در راه‌اندازی سیستم آبیاری قطره‌ای اعلام کردند.

والی طالبان در هرات نیز بر ضرورت استفاده از این روش در کاهش هدررفت آب و افزایش بهره‌وری محصولات کشاورزی تأکید کرد و از نهادهای مربوطه خواست تا در ترویج این سیستم در شهرستان‌های اوبه و چشت شریف همکاری کنند.

او همچنین از اتحادیه فروشندگان لوله خواست تا با ارائه وام یا تسهیلات قرضه، شرایط استفاده کشاورزان از این سیستم آبیاری را فراهم کنند.

آبیاری قطره‌ای، علاوه بر صرفه‌جویی چشمگیر در مصرف آب، موجب افزایش چندبرابری تولید محصولات و کاهش هدررفت آب می‌شود. اجرای موفق این طرح می‌تواند تحولی بزرگ در کشاورزی مناطق آسیب‌پذیر هرات به وجود آورد.

اخیراً سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) اعلام کرده که افغانستان با بحرانی چندبُعدی و شدید روبه‌رو است که معیشت کشاورزی و دامداری را در نیمی از ولایت‌های این کشور، از جمله هرات، مختل کرده است.

احداث سد کمال‌خان و انحراف آب رودخانه هیرمند به سمت شوره‌زار گودزره در افغانستان نه‌تنها بر تأمین آب در داخل افغانستان تأثیر گذاشته، بلکه حقابه ایران را نیز تحت‌الشعاع قرار داده است.

پیشنهاد:  هیرمند؛ برگ برنده دست کیست؟

سد کمال‌خان در نزدیکی مرز ایران و افغانستان دارای طولی حدود دو کیلومتر و ارتفاعی معادل ۲۰ متر است و در کنار آن، یک سد کنترلی دیگر به طول ۵۴۰ متر ساخته شده که ۱۰ متر پایین‌تر از تاج سد اصلی قرار دارد. این ساختار به‌گونه‌ای طراحی شده که بخش قابل‌توجهی از آب رودخانه هیرمند را به سمت شوره‌زار گودزره منحرف می‌کند؛ ظرفیت این شوره‌زار حدود ۲۴ میلیارد مترمکعب برآورد شده است.

همچنین این سیستم باعث شده تا آب به‌جای مسیر طبیعی خود به سمت ایران، به مناطق بیابانی افغانستان هدایت شود و حقابه ایران که بر اساس معاهده ۱۳۵۱ باید سالانه ۸۵۰ میلیون مترمکعب باشد، پرداخت نشود.

اما طالبان پس از به قدرت رسیدن، بارها اعلام کرده‌اند که به تعهدات خود در قبال حقابه ایران پایبند هستند و حتی وعده داده‌اند که «یک قطره آب به گودزره نخواهد رفت.»

اما تصاویر ماهوار‌ه ای و گزارش‌های میدانی نشان می‌دهد که سالانه میلیاردها مترمکعب آب به سمت گودزره منحرف می‌شود.

از پیامدهای انحراف آب برای ایران خشک شدن تالاب هامون، تشدید طوفان‌های گردوغبار، و بحران آب شرب و کشاورزی در منطقه سیستان و بلوچستان است.

کشور ایران بارها در نشست‌های دوجانبه و بین‌المللی خواستار اصلاح سد کمال‌خان و رعایت حقابه خود شده است.

در افغانستان نیز اگرچه این آب به شوره‌زار گودزره هدایت می‌شود، اما استفاده بهینه از آن برای کشاورزی یا مصارف انسانی صورت نمی‌گیرد و در نهایت تبخیر می‌شود.

لینک کوتاه: https://iraf.ir/?p=75785
اخبار مرتبط
0 0 رای ها
امتیاز مقاله
اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
دیدگاه های شما برای ما ارزشمند است، لطفا نظر دهید.x