به گزارش ایراف، محمود فرشچیان، متولد ۴ بهمن ۱۳۰۸ در اصفهان، از کودکی در فضایی آکنده از هنر سنتی و معماری صفوی رشد کرد.
او تحصیلات خود را در مدرسه هنرهای زیبای اصفهان آغاز کرد و سپس در اروپا به مطالعه آثار هنرمندان غربی پرداخت. فرشچیان بنیان‌گذار مکتب خود در نقاشی ایرانی بود که پایبند به شکل کلاسیک همراه با استفاده از تکنیک‌های جدید برای توسعه دامنه نقاشی ایرانی بود.
او به این شکل هنر، روح جدیدی بخشید و آن را از رابطه همزیستی تاریخ با شعر و ادبیات تغذیه کرد تا استقلالی به این هنر بدهد که پیش از آن کمتر داشت. نقاشی‌های قدرتمند و نوآورانه او پویا و گسترده و پر از جنب و جوش بودند، با تلفیقی جذاب از عناصر سنتی و مدرن، که ترکیبات سبک منحصر به فرد او در نقاشی بودند.
برخی از توانایی‌های او احساس فوق‌العاده خلاقیت، نقوش متحرک، خلقت فضای‌های گرد و منحنی، خطوط نرم و قدرتمند، و خلقت رنگ‌های مواج بودند. آثار فرشچیان یک ترکیب دل‌انگیز از اصالت و نوآوری بود.
از جمله آثار برجسته او می‌توان به «عصر عاشورا»، «آفرینش انسان»، «ضامن آهو» و «کوثر» اشاره کرد؛ آثاری که نه‌تنها در ایران بلکه در موزه‌های معتبر جهان به نمایش درآمده‌اند.
برخی آثار فرشچیان در مجموعه‌های خصوصی مشاهیر جهان مثل ملکه الیزابت دوم، پرنس فیلیپ، مایکل جکسون، و حتی امپراتور ژاپن (پرنس آکیهیتو) وجود دارد. یکی از نقاشی‌های وی به نام Scenic Fairytale در حراجی سال ۲۰۲۱ به قیمت ۳۳,۶۰۰ دلار فروخته شد. وی جوایزی مانند نخل طلایی اروپا (۱۹۸۷) و مدال‌های طلا از فستیوال‌های هنری بین‌المللی را در کارنامه دارد.
فرشچیان در طول عمر هنری خود بیش از ۵٧ نمایشگاه انفرادی و ٨۶ نمایشگاه گروهی در سراسر جهان برگزار کرد و نشان درجه یک فرهنگ و هنر را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نمود.
او در سال‌های پایانی عمر در ایالات متحده زندگی می‌کرد و پس از ابتلا به ذات‌الریه و بستری شدن در بیمارستان، در تاریخ ۱۸ مرداد ۱۴۰۴ دار فانی را وداع گفت.
استاد فرشچیان نه‌تنها هنرمندی برجسته، بلکه نماد پیوند هنر با معنویت و فرهنگ ایرانی بود. میراث او همچنان در دل آثارش زنده است و نسل‌های آینده را به تأمل و تحسین وا‌می‌دارد.
