به گزارش ایراف، نشست «از دیار بلخ» با موضوع گپ و گفت با سید ضیا قاسمی و فهیمه دهقان، شاعران پارسی‌گوی افغانستانی و ایرانی عصر جمعه ۱۷ مردادماه با حضور جمعی از فعالان فرهنگی افغان در عمارت بلخ تهران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، مجتبی نوروزی، معاون سابق رایزن فرهنگی ایران در افغانستان گفت: فکر می کنم از آخرین روزی که در عمارت بلخ مراسم داشتیم بیش از پنجاه روز می گذرد، اما تحولات خیلی زیادی رخ داده است از جنگ ۱۲ روزه گرفته تا اتفاقات بعد از جنگ که منجر به اخراج هیجانی اتباع افغانستان شد، همه این تحولات باعث ناراحتی و کدورت ما شد.
نوروزی خاطرنشان کرد: همه ما می دانیم که هم اکنون شرایط خوبی حاکم نیست، شبی که هرات سقوط می‌کرد جلسه آنلاینی را دوستان دانشگاه فردوسی برگزار می کردند که فضای خیلی سنگینی بر جلسه حاکم بود و خیلی ها اشک می ریختند، الان هم در آن وضعیت قرار داریم. آن دوره در آن جلسه به دوستان عرض کردم بیش از هر زمانی باید فعالیت فرهنگی انجام داد و نباید ایستاد. امروز هم شرایط اسفناک است همه باید با قدرت بیشتر فعالیت های فرهنگی خود را ادامه دهیم.
ابن فعال فرهنگی و رسانه‌ای خاطرنشان کرد: همین که امروز این جلسه به مناسبت گپ و گفت با یک زوج شاعر پارسی‌گوی که از شرق و غرب این پهنه تمدنی برگزار شده است، خود بیانگر دیدگاه های نادرست امروز نسبت به مردم افغانستان است.
وی افزود: ما همیشه می گویم شاعرانی که از این جغرافیا خارج می شوند خیلی کم پیش می آید که اثر ماندگار تولید کنند، اما آقای قاسمی از استثنائات در این زمینه است، اگر ما یک اثر تولید کردیم که مردم کوچه و بازار از آن صحبت کردند یعنی آن اثر ماندگار است. وقتی آقای قاسمی آن اثر زیبا را تولید کرد خیلی ها از اقشار مختلف آن را به زبان آوردند.
نوروزی بیان کرد: خطاب به دوستان ایرانی که کمتر از ادبیات افغانستانی اطلاع دارند می گویم اگر می‌خواهید ادبیات افغانستان را بخوانید باید آثار مرحوم رهنورد زریاب یا خانم قادری و یا رمان آقای قاسمی را بخوانید. آقای قاسمی به روشنی تحولات افغانستان را در قالب یک رمان تشریح می کنند.
در ادامه، حمیدرضا شکارسری، شاعر ایرانی اظهار کرد: برخی از دوستان در این جلسه اشعار درخشانی سرودند که البته پیش بینی هم می شد. چون این عزیزان استعدادهای درخشان شعر و زبان پارسی هستند.
وی افزود: زبان اولین و آخرین راه ارتباطی بین انسان ها است، طبیعی است وقتی انسان‌هایی که همزبان هستند نزدیکی بیشتری بین یکدیگر دارند، وقتی این زبان به زیباترین شکل خود یعنی شعر جلوه‌گر می شود این احساس نزدیکی خیلی بیشتر احساس می شود. آقای قاسمی را ۲۰ سال به واسطه اشعارش می شناسیم و به آن احساس نزدیکی می کنیم بی آنکه او را مکرر ببینیم.
شکارسری خاطرنشان کرد: به نظرم باید نگاهی علمی به مسئله زبان داشته باشیم، کسی که همچنان با زبان -تاکید می کنم- همچنان با زبان رابطه عاشقانه داشته باشد و کسی که این رابطه عاشقانه را با زبان ندارد به محض اینکه از جغرافیای زبانی فاصله می گیرد زبان را هم فراموش می کند، آقای سید ضیا قاسمی نیز رابطه عمیقأ عاشقانه‌ای با زبان فارسی دارد.
در ادامه این نشست، علی داوودی، شاعر و ادیب ایرانی خاطرنشان کرد: من با همین حس و حالی که الان دارم تصور می کنم از سال ۱۳۷۲ به برنامه های فرهنگی و شعری می روم، من و آقا ضیا اولین بار در آن سال کنار دریا با یکدیگر عکس گرفتیم. ۳۳ سال از آن دوران می گذرد و ما پیر شدیم.
وی افزود: ما خاطرات زیادی با یکدیگر داریم و فکر می کنم بخشی از تاریخ به ما دو نفر برمی گردد، من در ایران ماندم و آقا ضیا به خارج رفت و خوشبختانه امروز یک شخصیت جهانی است.
در پایان نیز سیدضیا قاسمی، شاعر شهیر فارسی زبان عنوان کرد: به قول زنده یاد بهمنی خیلی خوشحالم که دوستان عزیزم را در این برنامه می بینم و از شما سپاسگزارم که در این مراسم حضور پیدا کردید. همچنین جا دارد از دوستان عزیزم در عمارت بلخ نیز باید تشکر ویژه کنم.
وی افزود: در نوجوانی سبک شعرخوانی شاعری را تمرین می کردیم که اشعارش خیلی رسا بود و ایشان حق استادی برای من دارند. دوستان زیادی را در جمع می بینم که شاید این همه را ندانم.
در این مراسم شاعرانی همچون احسان بدخشانی، عارف جعفری، حمیدرضا شکارسری، جواد شیخ‌الاسلامی، فهیمه دهقان، سارا ناجی، علی داوودی، ساغر شفیعی، سید انور عالمی، حسین میرزایی، نورمحمد فراندیشی و سیدضیا قاسمی شعر خواندند.
بیشتر بخوانید:
تخریب شبانه مسجد شیعیان و کوچ اجباری ده‌ها خانواده در غرب کابل؛ وزیر عدلیه طالبان چه می‌خواهد؟
در سال میلادی جاری ۹۵۹۳ زن افغان در آلمان درخواست پناهندگی داده‌اند
قیمت افغانی به تومان و دلار امروز پنجشنبه (۱۶ مردادماه ۱۴۰۴)
طالبان خواهان همکاری ترکیه در بازسازی آثار باستانی افغانستان شد
